Tuesday 26 October 2010

Pretenders to Lovers???

CHAPTER 1

       Isang buwan na lng at patapos na ang bakasyon at lilipat na rin sila sa manila para manirahan. Kung si Devon ang masusunod ayaw nya talaga umalis ng probinsya masaya n sya d2 simple at tahimik ang buhay at higit s lahat nand2 ang mga kaibigan nya. Ang problema pgdating nila s manila malaking adjustment s environment,new school, new classmates at higit back to zero ulet for finding a good friend.

Nanay Lyn: Devon nakapag ayos kna ba ng mga gamot mo? Baka me makalimutan ka matatagalan bago makuha ulet un. Iyong mga kelangan mo s school okey na rin b???
Devon: Nay nman ang dami dami nyong tanong para nman akong bata nyan eh. Opo naayos ko na.
(Pagtingin s anak na si Devon nagulat sa itsura)
Nanay Lyn: Ano kba nmang bata ka bkit yan n nman ang suot mo? Ang dami mong damit na pwede isuot eh mukha knang lalaki s suot mo eh.
Devon: Si nanay nman damit ko nman ang napansin ngaun. Di na kau nasanay sken lagi nman ito ang suot ko db?..Saka dito ako komportable eh.
Nanay Lyn: Ewan ko ba sau. Basta pgdating natin s manila di na pwede ung ganyang style mo lalo na at mg college kna.(Hindi sumagot si Devon sa isip-isip nya never sya mgbabago)

        Palubog na ang araw ng dumating ang pamilya ni Devon sa Manila. Iginala ni Devon ang kanyang mata sa lugar na bago na nyang tahanan ngaun. Isa itong exclusive subdivision magaganda ang mga bahay at tahimik. Sana maging masaya ako dito at mgkaroon ng kaibigan ang munting panalangin ni Devon.
Patrick: Nay mg iikot ikot lng kmi ni Devs s subdivision para makita nmin buong lugar baka sakali me makilala kmi n bagong kaibigan.

Nanay Lyn: Cge,anak basta mg iingat kau ha at bantayan mo yang kapatid mo kilala mo nman yan.
Devon: Narinig ko yata ang pangalan ko ah. Kuya Pat alis nb tayo?
Patrick: Oo,tara na para di tau abutin ng dilim pg gagala s subdivision.

      Sa basketball court madaming kalalakihan ang nglalaro.Isa s nglalaro ang very popular di lng s subdivision na iyon pati na rin s university na pinapasukan nito si James. Madami din mga kadalagahan ang nandun n nanonood at ngtititili na parang kilig na kilig. Naagaw ang atensyon ng mgkapatid kaya napalapit cla.
Anne: Go James! Shoot that ball!.........
Girl 1: shoooooooooooottttttttt....
Girl 2: Ang cute mo James........
Girl 3: I love you James........
Anne: What?..Don't say you love him. Im the only one who have the right to say that...I love you Jamesssssssssss...............

      Habang pinagmamasdan ni Devon ang nagaganap s court napapailing sya. Bkit grabe nman makatili ang mga babae na ito parang sinisilihan ang mga pwet ang aarte. At sino ba ang tinitilian nila wala nman gwapo s mga naglalaro dito at baka magaling pa ako mglaro s kanila.

Patrick: Devonnnnn....(malakas na sigaw ng kuya nya sa kanya dahil ang bola at papunta sa direksyon ng mukha ni Devon)
Devon: PAK!!! Shit! Buti na lng mabilis ako nasalo ko agad kundi lagapak sa mukha ko ang bola na ito.(ngmamayabang na sbi ni Devon sa Kuya nya)

      Samantala napatingin nman si Devon sa papalapit na lalaki sa kanya. Naka blue na uniform n pang basketball,matangkad at pawis na pawis. Bakit ang gwapo nya pa rin kahit pawisan na sya bulong ni Devon sa sarili. Ano ba Devon sabi mo kanina wala nman gwapo s mga nglalaro at kelan kapa humanga sa isang lalaki at ngsabi na gwapo sita nya sa sarili.

James: Hi are you okey?..By the way im James.(sabay abot ng kamay ke Devon)
Devon: Obvious nman na okey ako diba nasalo ko nga ang bola eh. At tinitigan lng ang kamay nito na mukha ng nangangawit.
Patrick: Patrick her brother.( At inabot agad ang kamay sa bagong kakilala dahil alam nya na nangangawit na gawa ng pazaway nyang kapatid)
James: Nice to meet you. Maybe your our new neighbor here because your face is not familiar.(Habang ang mata ay nakatingin ke Devon na nilalaro ang bola s kanyang kamay)
Patrick: Yeah,we are your new neighbor here in the subdivision and looking for the place so we can familiarize and maybe to meet new friend.
James: Thats cool. I can be your new friends here.
Devon: Kuya Pat uwi na tau nagugutom na ako eh.
Patrick: James we go ahead my sister is hungry and want to go home now. Maybe next time i can play with you and your friends.
James: Sure. Your welcome to play with us any time you want.(Sabay tingin ke Devon n hawak hawak pa rin ang bola)
Patrick: Devs bigay mo na yang bola inaantay na nila.
(Ngumiti sa kuya nya sabay dribol sa hawak na bola at inihagis ang bola. Lahat ng tao ay napatingin sa bola na nasa ere.SHOOT. Manghang napatingin si James ke Devon)
Devon: Yes. Lets go kuya Pat.(Hila hila ang kanyang kapatid palayo sa mga namangha na tao na nandun sa court)

CHAPTER 2

       Umpisa na ng klase ngayon excited na kinakabahan si Devon pagpasok sa bago niyang school. Hindi nya alam kung ano ang mangyayari. Maaga ang pasok nila ngayon pareho sila ng school ng kuya Pat nya sa JADE GEMSTER UNIVERSITY isa sa pinakasikat na school dito sa manila.

Devon: Morning Nay gising na po ba si kuya Pat?
Nanay Lyn: Oo,gising na iyon pababa na at ng makakain na kayo bago pumasok sa school.
Patrick: Morning everyone! Ano Devs ready ka na ba sa pagpasok ngayon?
Devon: Oo,naman reading ready na ako.(At nagmadali ng kumain ang magkapatid para di mahuli sa klase)

     JADE GEMSTER UNIVERSITY bawat sulok ng building ay madaming mga studyente na nakatambay kanya kanyang kwento at balitaan sa natapos na bakasyon. Madaming excited kung sino ang klasmeyt nila me gwapo at maganda ba na aagaw sa atensiyon nila. At sa isang sulok nagkumpulan ang mga studyante para makita ang number ng room nila at sino ang mga kaklase nila.

Anne:Oh my God! Why there's a lot of people here its so masikip ang init grabe...
Girl 1: Yeah,bakit nga ba ang daming tao dito di pati tayo makasingit.
Girl 2: Maybe we should use our charm para makapunta tayo sa may unahan.
Girl 3: Good idea..so Anne use your charm now..you said that you had a charm that nobody can resist.
Anne: Sure,its just a piece of cake. Excuse me..excuse me..(habang pilit na lumalakad papunta sa unahan. Pero di siya makasingit dahil sa dami ng tao wala magbigay ng way sa kanya. Hanggang sa...
Anne: Ouch,thats my feet. It really hurts.(ang mukha ay parang kaawa awang pusa)
Girl 1: Are you okey?
Anne: Do you think Im okey? I said it hurts meaning Im not okey.(Patuloy na sumingit papunta sa unahan at nakarating naman at tiningnan ang list ng mga pangalan ng studyante)
Room 143
List of Students:
1. Ivan D.
2. Ann L.
3. Ryan B.
4. Fretzie _
5. Patrick _
6. James R.
7. Devon _
8. Bret J.

Anne: OMG,look whose in the list the most handsome creature in earth...Im really excited James is one of our classmate.
3 Girls: Kilig na kilig at nagtititili.

Chapter 3:

      Nakarating rin sa wakas ang mgkapatid sa JADE GEMSTER UNIVERSITY. At kelangan nila hanapin ang number ng room nila. Nakita nila na madaming nagkakagulo na studyante sa isang building para sa makita ang list ng mga names at room ng mga ito.

Devon: Kuya Pat dun tayo para makita natin saan ang room natin.
Patrick: Cge.

      Habang ngpupumilit din makisiksik ang magkapatid para makalapit sa unahan. Ang mga tao ay nagtutulukan na at ang iba ay nagagalit dahil natatapakan ang mga paa. Biglang me tumulak sa may bandang unahan kaya nawalan ng balance si Devon at siya ay napasandal sa tao na nasa likod nya at pareho silang bumagsak.

Devon:Ayyyy... Aray ko po.(walang kaalam alam kung sino ang tao na kasama niya pagbagsak)
James: Are you okey?(mangha ang mukha ng makilala kung sino ang babae na nakadag-an sa katawan niya dahil sa pagbagsak nila)
Devon: Yes,im okey im really sorry me tumulak kasi sa unahan eh.(humihingi ng pasensya habang di pa rin nakikita mukha ng nakasalo sa kanya hanggang unti unti niya inangat ang ulo nya.)
Devon: IKAW?
James: Yes,ako nga. Hello again.(nakangiti ng nakakaloko ke Devon dahil hindi pa rin umaalis si Devon na nakadag-an pa rin sa kanya.Nakahalata kaya biglang tayo ni Devon at tumalikod lumakad papunta sa kuya niya. Samantalang si James at naiiling habang sinusundan ng tingin si Devon at di mawala ang ngiti sa labi niya.)
Devon: Kuya Pat tara na nakita mo na ba anong room tayo?
Patrick: Oo,room 143 tayo. Punta na tayo baka mahuli tayo.
Devon: Tara bilisan mo.(Nagmamadali na hinila ang kuya niya makalayo lang sa lugar na iyon. Nakakahiya naman unang araw ko dito sa school na ito nabinyagan ako agad ng nakakahiya na sitwasyon. At nakakainis ang lalaki na iyon kung makatingin akala mo kakain ng buhay.Grrrr..badtrip)

CHAPTER 4

      Pagpasok ng magkapatid sa classroom medyo madami dami na ring tao. Naghanap ang magkapatid kung saan sila mauupo at sa may bandang hulihan nila napili umupo. Habang nghihintay sa guro nila ay nagmamasid ang magkapatid kinikilala ang mga mukha ng kanilang kaklase. Sa isip isip ni Devon makakasundo ko kaya ang mga ito mukhang ang sosyal nilang lahat at higit sa lahat mukhang maaarte allergy pa nman ako dun habang nakatingin sa grupo ni Anne. Iyong isang babae dun sa sulok tahimik at mukhang mabait walang iba kundi si Fretzie,sa katabi naman nito at isang mestiso na lalaki at simpatiko si Ivan,sa kabilang sulok ay mestiso din medyo mahaba lng ang buhok si Bret...(ng biglang bumukas ang pinto at bumukad ang isang lalaki..)

James: I thought I'm late (hinihingal na sabi sa kaibigang si Bret)
Bret: Lucky you wala pa si Prof Lav dito.
James: Yeah,can i seat beside you? is it okey?
Bret: But of course you can seat anywhere you want even beside of those girls.(nakatingin sa grupo nila Anne na halatang ngpapacute)
James: No way, i'd rather seat beside Prof Lav if she will allow me rather with those girls.(di maipinta ang mukha)

Bumukas ang pinto at pumasok na si Prof Lav bitbit ang ilang libro na kung titingnan mo ay hirap na hirap sa kapal ng mga ito. (Prof Lav kilala sa university bilang isang terror at striktang guro na kinakatakutan ng mga studyante)

Prof Lav: Goodmorning class kindly pass your classcard so i can check the attendance.(At tinawag na ang pangalan ng bawat studyante na nandun sa loob ng classroom ng may mapansin siya na kwentuhan ng kwentuhan ang magkaibigan na Bret at James)
Prof Lav: You two, will you stop talking or else i will send you out or maybe lets just move one of you in another seat.(at nag isip saan pauupuin ang isa sa kanila at naisip niya na mgkalapit ang magkapatid na Devon at Patrick kaya gusto niya paghiwalayin din kaya....)
Prof Lav: Patrick from now on you will seat here at James and so you are James to Patrick. Is that clear?(tanong niya na nakapamewang at taas ang kilay)
ALL STUDENTS: Yes,ma'am(akala mo ay mababait na mga studyante)
At nagpalitan na nga ng upuan sina James at Patrick. Habang si James ay nagmamaktol na lumipat sa upuan ni Patrick na di napapansin ang babae na makakatabi nya. Samantalang si Devon nanlaki ang mata ng makita ang tinawag na James na magiging katabi nya. Ano ba yan minamalas ba talaga ako me sumpa yata ang school na ito sa akin sa dami ng makakatabi ko itong mayabang na ito pa sabi ni Devon sa sarili. Samantalang si James nilingon ang kanyang katabi. Nagulat siya at nangiti lang ng makilala niya kung sino ang katabi niya. Mukhang lagi kami pinagtatagpo ng pagkakataon ng supladang babae na ito sabi ni James sa sarili na di pa rin nawawala ang ngiti sa labi.

Chapter 5:

      Breaktime. Madaming tao sa canteen halos puno na lahat ng lamesa walang makita na bakanteng upuan ang mgkapatid. Sa isang sulok nman ay mgkakasama sa isang lamesa sina Bret,Ivan,Ryan at Fretzie ng mapatingin si Bret sa magkapatid na palinga linga para makahanap ng mauupun.

Bret: Pat come over here.(na kinalingong ng magkapatid at sila ay lumapit)
Ivan: Meron pa ditong bakanteng upuan dito na lang kayo maki join sa amin.(mahahalata na me accent at hirap pa mag tagalog)
Patrick: Thank you guys kanina pa nga kami naghahanap ng kapatid ko. Siya nga pala kapatid ko si Devon.
Devon: Hi im Devon.(nakangiti sa mga bagong kakilala at nakipag kamay. At ganun din ginawa nila Bret,Ivan,Ryan at Fretzie.

      Naupo si Devon sa tabi ni Fretzie at meron pa natirang bakanteng upuan sa tabi ni Devon. habang kumakain nakipagkwentuhan si Devon kay Fretzie at nalaman nya na pareho silang taga Cebu ganun din si Bret kaya tuwang tuwa si Devon. Madami sila napagkwentuhan na akala mo ay matagal na silang magkakilala. Nalaman nya kay Fretzie na wala din ito masyadong friends na babae dun kasi halos maarte mga babae nilang kaklase at pareho silang me allergy sa taong ganun kaya lalo silang nagkasundo.

Ryan: Saannn kayo tiraa dito?(tanong ni ryan na parang hirap na hirap magsalita)
Devon: Sa may Makati sa JAEVONS SUBDIVISION.(natatawang sagot ni Devon dahil naaaliw siya kay Ryan)
Ivan: Wow,thats great! We live in same subdivision.
Patrick: Talaga?..ang saya naman lahat kayo doon din sa subdivision na iyon?(nakatingin sa iba pang kasama)
Bret: Yes,most of us live there. So we are neighbors.(masayang sabi ni Bret)
Ryan: Bret where's DD?(singit na tanong niya)
Bret: I don't know maybe his been trap again with those girls.(tatawa tawang sabi ni Bret habang lilinga linga habang hinahanap ang kaibigan). Thank God his here.
James: Oh my God.(Hinihingal na sabi ni James akala mo ay nakipagmarathon)
Ivan: What happened to you?
James: As usually those freaking girls hunts me again.(inis na inis na sabi ni James referring sa grupo ni Anne). Im hungry were is my food?(nakatingin ke Bret at inabot nito ang pagkain na inorder na nila kanina para sa kaibigan. At naupo si James sa bakanteng upuan. Mabilis na naubos ni James ang pagkain niya sa gutom at napansin ang plato ng kalapit na halos di nabawasan paborito pa naman nya ang spaghetti.
James: Are you full? I will just eat the rest okey?(paalam niya sa katabi na di nakikita kung sino ito basta siya ay kumuha ng pagkain sa plato nito at kumain. Lahat sila ay nagulat at natulala sa ginawa ni James lalong lalo na si Devon dahil paborito din pala nito ang spaghetti).
Devon: (lalong nainis ng makita ang mukha ng lalaking kumuha ng pagkain sa plato niya at hinampas ito sa braso) Ano kaba tama ba na kunin mo pagkain sa plato ko ha?..Nananadya ka bang talaga kanina pa ako naiinis sa iyo ha...(inis na inis na sabi ni Devon kay James na akala mo ay mananapak na talaga)
James: Ouch! Masakit iyon ha!(gulat na naman ng makita ang supladang babae na galit na nakatingin sa kanya) Im sorry i thougt its Fretzie's plate.(hingi ng pasensiya habang himas himas ang braso na malakas na nahampas ng supladang babae).

CHAPTER 6

      Nagkatinginan na lang silang lahat habang nakangiting pinagmamasdan ang dalawa na parang aso't pusa. Nagpatawa na lang si Ryan para maiba ang atmosphere sa paligid habang si Patrick ay nilapitan ang kapatid dahil di pa rin maipinta ang mukha nito samantalang kinausap naman nila Ivan at Bret si James.

Bret: James go.(sinisenyasan ang kaibigan tinuturo si Devon)
James: (napabuntung hininga) Okey,I'm sorry. (nakatingin kay Devon)
Patrick: Devs ano ba.(pabulong na tawag niya sa kapatid na may kasamang sipa sa paa nito sa ilalim ng lamesa)
Devon: Okey, apology accepted.(nakatingin ke James sabay irap)
Ryan: So,okey na ha hwag na kayo mag away.
Ivan: Do the handshake to start a new friendship right?(nakatingin sa lahat humihingin ng pag sang -ayon. At lahat at tumango na sinabi nito).
James: Friends?(nakangiti at alanganing inabot ang kamay dahil baka di nito tanggapin at hampasin lang ulet)
Devon: Okey,friends.(nakangiti na ring iniabot ang kanyang kamay)
Ryan: Oh my god,im lilly lilly happy we are all friends now,chuva chu chu(masayang sabi ni ryan)
Patrick: Im happy we found a new friends here not only in school but also in the subdivision.
Bret: We are also happy to have you in the group.(masayang pg welcome ni Bret sa magkapatid)
Ivan: I have an idea maybe we can hang out together because were just living in the same place(excited na mungkahi niya)
Ryan: Oh my god. i lilly lilly love your idea Ivan. Let's do that.
Fretzie: Oo nga masaya yan mas madami na tayo ngaun saka mas maganda meron na rin ako kasama na babae di iyong nag iisa lang ako(sabay tawa ng mahina)
Patrick: Cge,walang problema. Basta sabihan niyo lang kami kung saan at kelan.

      Habang ang lahat ay nagkakasiyahan sa kwentuhan ang dalawa naman ay tahimik at di nagsasalita. Si James ay palihim na tinitingnan ang dalaga. Mukha naman di bukal sa loob ang pakikipagkaibigan nito sa akin eh mukhang galit na galit sa akin ano ba ang nagawa ko sa supladang babae na ito bulong ni james sa darili nya. Hay,naku kung di lang sa mga ito nasuntok ko na talaga ang lalaki na ito kakainis kainin daw ba ang pagkain ko itsurang di kumain ng isang araw at gutom na gutom. Pero bakit nga ba sobra ang inis ko dito kung tutuusin di naman ganun kalaki kasalanan niya sa akin at ngaun friends na kmi at lagi ko na makikita at makakasama dahil na rin sa iisa lng friends namin. Hay,bahala na nga basta hwag lang magkakamali ang lalaki na ito na inisin ako ulet makakatikim siya ng malupet na suntok ni Devon bulong niya sa sarili habang nangingiti sa kalokohang naiisip.


CHAPTER 7

      Nakalipas ang 1 buwan nakapag adjust na ang magkapatid sa bagong paligod nila at sa bagong school na pinapasukan. At nagkaroon na rin sila ng kaibigan sa school at nagkataon pa na iisang lugar lang sila mga nakatira kaya mabilis na nabuo ang bonding ng magkakarkada. At ang dating pagiging aso't pusa na sina Devon at James ay nabawasan na rin ng konti dahil nagiging close na rin sila at nakikilala na ang isa't isa. Friday after ng school napagkasunduan nila na mgswimming sa bahay nila James mag night swimming sila at sunday naman dun sila kina Ivan para magbilliard.

Fretzie: Hello,Devs anong nangyari sayo bakit sabi ni kuya Pat mo di kana daw sasama pagswimming usapan na natin ito diba?(tanong niya sa kaibigan habang kausap sa phone)
Devon: Tinatamad na kasi ako eh,saka parang nilalamig ako maligo.
Fretzie: Ngek,okey lang yan di hwag ka maligo basta pumunta ka dito. Remember kaya ako nagpunta kasi pupunta ka din ako lang girl dito saka hinahanap kana nila dito si James tanong ng tanong nasan na kayong magkapatid.
Devon: Hinahanap lang ako niyan kasi wala siya kaasaran. Okey sige po sasama na ako nakaready na nman ang gamit ko incase na magbago ulet isip ko(sabay tawa ng malakas)
Fretzie: okey sige punta na kayo ha bilisan niyo para makapag simula na ang party.(excited masyado)

      Samantala sa bahay nila James busy ang mga lalaki sa pagluluto ng BBQ at hotdog. Iyong ibang pagkain ay nakahain na rin sa isang lamesa malapit sa pool. Si James naman lagi nakasulyap sa gate nila inaantay na dumating ang magkapatid.

Ryan: Why they are so matagal? Im lilly lilly hungry na...
Bret: Fretzie already call Devon and they are on there way here so relax...
Ivan: Sumama din ba si Devon?
James: Why she's not coming?(gulat at nag aalala na baka di nga sumama ang babaeng iniintay niya na dumating)
Fretzie: Of course not. I already talk to her and she's coming kaya hwag na kayo malungkot okey kasi kumpleto tayo ngaun.

       Sana dumating nga talaga siya kung hindi lagot siya sken. It's strange i don't know whats happening to me why i always want to see her. And i felt that my day is complete when ever i see her smile. I really love it when she smile because she has a nice white teeth at ang lips na mapupula na parang ang sarap halikan. Hay,ano ba itong naiisip ko(napakamot sa ulo)

CHAPTER 8

     Ding dong!!!ang tunog ng buzzer sa gate nila James. At lahat sila ay napatingin sa gate at napasigaw si Ryan ng "dyan na sila". At ang super na naghihintay pa kanina ay nagpapadali na lumapit sa gate para mapagbuksan ang magkapatid.

James: Hi,i thought di na kayo dadating eh.
Patrick: Hi,dude. Im sorry we take so much time(na ang mata ay nakatingin sa kapatid na parang sinasabi na ang babae na ito ang sisihin mo)
Devon: Bakit ganyan ang tingin mo sken? Buti nga sumama ako dahil kung hindi di ka rin naman papayagan ni Nanay(sabay dila sa kuya nya)
James:(natatawa sa dalawang magkapatid.Ang cute niya talaga kahit na suplada at sobrang tapang)
Hi, Devon pasok na kayo kasi kanina pa nagrereklamo si Ryan na gutom na siya.
At pumasok na ang magkapatid at rinig na nila ang mga boses ng mga kaibigan. Pagkakita sa mga ito ay humaway sila at binati ang bawat isa.
Ryan: Oh my god! thank you Devon and your here you save my child in my stomach they are all angry now they want food.
Devon:(tawa ng tawa kay Ryan lalo na sa action nito) Don't worry i will give you lots of food so they will be happy na.(at nagtawanan ang dalawa at nagkulitan na naman)
Ivan: Malapit na matapos ang niluluto namin kaya kakain na rin tayo.(sabi niya sa mga kaibigan pero particular na kay Devon nakatingin at di iyon nakalampas sa paningin ni James na nakatingin din pala sa dalaga).

     Pagkaluto ng iniihaw nila ay nagkainan na ang magkakaibigan at halata na gutom na gutom silang lahat dahil halos walang nag iimikan busy sa pagkain. Samantalang si Devon ay medyo naiilang dahil halos magkadikit na ang balat nilang dalawa ni James dahil sa tabi niya umupo ito at dahil na rin sa medyo makipot ung upuan kaya siksikan sila. Halos ramdam na niya ang balahibo sa binti ni James na nakadikit sa balat niya sa binti dahil ang suot nya ay shorts ng kuya nya na hanggang tudod niya. Iniiwas na nya ang binti nya para di madikit sa binti rin ng lalaki pero di niya alam kung sinasadya ba nito kaya nagkakadikit pa rin sa inis niya inapakan niya paa ni James.)

James: Ouch,my feet!
Bret: Anong nangyari sa iyo?
James: Me tumapak sa paa ko di ko alam kung sino.(halata sa mukha na nasaktan talaga at me duda na siya kung sino iyon. Samantalang si Devon ay tuloy pa rin sa pagkain akala mo ay walang kasalanang nagawa. Pero sa isip isip ni Devon siya ay tawa ng tawa dahil sa kalokohang ginawa.)

     At natapos na rin silang kumain. Nagkayayaan na silang maligo at nag sipag palitan na sila ng damit na panligo. Ang mga lalaki ay nagtalunan na sa pool at naunang ng naligo samantalang si Fretzie ay pilit na kinukumbinse si Devon na maligo na rin.

Fretzie: Sige na Devs ligo kana wala ako kasama pano ako mag eenjoy diba?
Devon: Sabi ko naman sa iyo na di ako maliligo dahil tinatamad ako at nilalamig.
Fretzie: Hindi naman malamig ang tubig sa pool eh. Sige na ligo kana rin.
Devon: Ayaw ko nga.
Fretzie: Ayaw mo lang kasi mag short ng maiksi noh?,bakit madami kaba nakatago diyan sa legs mo ha(tinutukso ang kaibigan)
Devon: Of course not. Nahihiya lang ako di ako sanay saka ang daming lalaki noh.
Fretzie: Ano kaba wala yan saka mgkakaibigan naman tayo dito kaya hwag kana mahiya kaya tara na okey(at hinila na ang kaibigan para magpalit)
Devon: Hay,kulit mo talaga.(di na rin nagreklamo at nagpahila na sa kaibigan. Nakakahiya talaga ayaw ko mgsuot ng maikling short kaso mas pagtatawanan nila ako kapag mahaba ang suot ko. Kanino kaba talaga nahihiya sa mga kaibigan mo o kay James sabi niya sa sarili. Bakit naman ako mahihiya sa lalaki na iyon. At nagpatuloy na siya nagbihis. Tinatawag na siya ni Fretzie at lumabas na daw sila nahihiya man ay napilitan na rin siya lumabas. Pagkakita kay Devon ay napa wow lang ito pagkakita sa kanya.)

CHAPTER 9

     Nakatitig lang si Fretzie pagkakita sa kaibigan larawan sa mukha niya ang paghanga dito. Samantalang si Devon ay asiwang asiwa sa kanyang suot feeling niya para siyang walang suot na damit.

Fretzie: I can't believe it ang ganda ganda mo friend at super sexy ka pala.
Devon: Tumigil ka nga diyan naiilang nga ako sa suot ko eh. Kasi naman si nanay bakit ito ang binili na panligo ko kung ako masusunod mahabang short ang gusto ko.
Fretzie: Bagay nga sa iyo eh. Maganda taste ni tita.(sabay tawa) Tara labas na tayo para makaligo na tayo.

     Samantalang sa pool ay nagkakagulo ang mga lalaki dahil pasimuno naman ang makulet na si Ryan. At ng lumabas na ang dalawang babae galing sa CR ay natigilan silang lahat pagkakita sa mga ito. Bakas sa mga mukha nila ang paghanga si Bret at Patrick na ang mata ay nakapokus kay Fretzie at si James at Ivan kay Devon.

Ryan: Oh my god! Is that you Devon?(bakas sa mukha ang paghanga titig na titig kay Devon)
Devon: Tigilan mo nga ako Ryan ha.
Ivan: You look really nice Devon.
Bret: Your hot Devon.
Ryan: You look like a girl(sabay tawa ng malakas)
Devon: (hinampas si Ryan kaya ito ay napasigaw) pwede ba hwag na nga ako ang pag usapan niyo at naiilang ako baka mamaya bigla ko na lang maisipan na umuwi eh.

     Samantalang si James ay tahimik lang na pinagmamasdan si Devon. She's really hot and sexy. I really like her skin. I don't understand why she really love to wear big shirt and pants while she have a body to show sabi niya sa sarili. At bigla siyang nagulat dahil merong tumalsik na tubog sa mukha nya pagtingin niya walang iba kundi si Ryan na nag uumpisa na naman ng kakulitan nito.

James: Stop it Ryan.(pero patuloy pa rin si Ryan sa pagsaboy sa kanya)
Bret: Let's play a game. Habulan tayo bawal ang umalis sa pool ha.
Patrick: I like that. Sino ang taya?
James: Ryannnnnnnnn...(sigaw niya ganti niya para sa pagsaboy nito ng tubig sa kanya)
Ryan: That's unfair. Pero okey cge na nga.

     At nag start na sila magsilanguyan para makalayo kay Ryan. Samantalang si Ryan pinuntirya niya mahabol si James dahil ito ang nagsabi na siya ang dapat na tayo. Dahil magaling na swimmer si James ay hindi niya ito mahabol habol ganun din iyong ibang lalaki. At si Devon ang napansin niya at ngumisi ng nakakaloko. Nataranta naman si Devon dahil palapit na si Ryan sa kanya. At napansin niya na palalim na iyong tubig dahil hanggang balikat na niya.

Devon: Ryan wait stop. Hwag kang lumapit sa akin i don't know how to swim.(tarantang sabi ni Devon)
Ryan: Andyan na ako Devon I will catch you(ngising sabi ni Ryan di pinansin ang sinabi ni Devon na di siya marunong lumangoy)
Patrick: Ryan stop it she doesn't know how to swim.(sigaw ni Patrick dahil nandun sila sa pinakadulo ng pool. Dahil ang pool nila James ay malaki kaya malayo sila sa pwesto ng dalawa. Pero si Ryan ay deadma pa rin kaya patuloy pa rin siya sa paglapit kaya ang ginawa ni Devon ay nagmadali na sumampa paakyat ng pool.
Ryan: Devon come back hwag kang madaya bawal ang umalis ng pool

CHAPTER10

     Nagmadali ding umakyat ng pool at hinabol si Devon. Samantalang si Devon ay tumakbo para makaiwas kay Ryan. Dahil mabilis si Ryan nahawakan niya agad si Devon at hinila sabay tulak sa pool. Bumagsak si Devon sa tubig at pilit niyang kinakapa ang ilalim kung maabot niya pero hindi dahil dun siya hinagis ni Ryan sa malalim na bahagi ng pool. Nataranta na si Devon.

Devon: Help,di ako marunong lumangoy(palubog lubog at lutang si Devon.
Patrick: (napatingin kina Ryan at nagulat ng makita ang kapatid na nalulunod na) My god Ryan she doesn't know how to swim.)

     At nataranta silang lahat at nagmadali lumapit kay Devon para matulungan. Samantalang si James ng makita si Devon na nalulunod ay tumalon agad sa pool at lumangoy palapit dito. Dahil swimmer mabilis na nakalangoy si James at sinagip si Devon inilangoy niya ito palapit sa mababaw na bahagi ng pool at binuhat at hiniga sa gilid ng pool. Wala ng malay tao si Devon dahil madami na siyang nainom na tubig at binigyan niya ito ng first aid inilagay nya ang kamay nito malapit sa dibdib nito at inumpisahan ang pagbigay ng first aid pero wala pa rin nangyayari. Isa na lng ang naiisip niya na gawin.

James: Patrick its not working,i have no choice but to do this(nakatingin kay Pat na ang ginagayon ay pagbigay ng mouth to mouth kay Devon)
Patrick: Do it dude.

     At unti unti nang inilapit ni James ang mukha niya sa mukha ng dalaga ang mata ay particular na nakatingin sa mga labi nito. Im sorry Devon i have to do this ito na ang last option ko. Di ko maintindihan ganyan na sitwasyon mo pero happy ako na gawin ito dahil ba sa mga mapupulang labi na meron ka. Di man talaga halik ito pero para sken ganun na rin un. At ginawa na nga ni James ang pagbigay ng first aid kay Devon nilapat na niya ang labi niya sa labi nito at bumuga ng hangin. Mga ilang ulet din bago nagkamalay si Devon madami siyang iniluwang tubig. Halos lahat ng tao na nakapaligid niya at alalang alala.

Ryan: Devon I'm lilly lilly sori please forgive me.(hinging pasensiya niya kay Devon na bakas ang pag aalala at pagsisisi sa ginaw. Tumango lang si Devon dahil ramdam pa rin niya ang takot at panginginig ng katawan.
James: Give her towel(sabi niya kay Fretzie at nagmamadali na inabot ang towel sa lalaki)
Pagkaabot sa kanya ng towel at binalot niya ito sa nanginginig na katawan ng babae at agad niyang binuhat at iniupo sa bangko.
James: Are you okey?(nag aalalang tanong niya kay Devon)
Devon: Oo,pero nanlalambot pa rin ako at nilalamig. (sabi niya sa lalaki na nanginginig ang boses.)
Dahil sa sinabi ni Devon ay kinuha ni James ang towel niya at ibinalot sa katawan ng dalaga para mainitan ito. Di mawala ang pag aalala sa mukha niya.
James: I think it much better if you change your clothe para di ka masyado lamigin. Do you have energy to walk or you want me to carry you?
Devon: No, its okey. Kaya ko naman maglakad. Salamat.(sabi niya sa lalaki na namumula ang mukha kinuha ang gamit at lumakad na para magpalit ng damit.
Habang ang iba naman ay sinundan ng tingin ang dalaga bakas pa rin sa mga mukha nila ang pag aalala.
Ryan: Patrick im lilly lilly sori. You can punch me if you want.
Patrick. Its okey dude i don't need to do that. Ang importante okey na ang sister ko kundi lagot ako sa nanay namin.
James: Just be careful next time Ryan be glad she's okey now (sabi niya sa kaibigan pero parang nagbabanta ang tingin na parang sinasabi kung me nangyaring masama sa kanya lagot ka talaga sken)
Lumabas na CR si Devon nakapagpalit na siya. Nagrequest siya ng mainit na tea dahil para siyang sinisikmura at nilalamog talaga siya. Agad naman gumawa si James ng tea para mainom ng dalaga.
James: Here's your tea be careful its very hot.(paalala niya sa dalaga)
Devon: Thank you.(sabi niya kay James na may kasamang ngiti)
James: Are you still cold?
Devon: Ha?..oo nilalamig pa rin ako(habang ang kamay ay hinahaplos sa braso niya para magbigay ng init.)

     Samantalang si James ay pumasok sa loob ng bahay at dumiretso sa kwarto niya para kumuha ng jacket para maipasuot sa dalaga. Ang dinampot niya ay iyong pinakafavorite niya na jacket at nagmamadali na lumabas ulet ng kwarto. Di napansin ni Devon ang paglapit ni James nagulat na lang siya ng may lumapat na malampot na tela sa likod niya at nilingon kung sino ito.

James: I get you a jacket it will help you to get some warm(natatarantang sagot niya agad sa dalaga)
Devon: Nakakahiya naman. Salamat ha,balik ko na lang sa iyo kapag nalabhan ko.(nakangiting sabi niya kay James pero di nawawala ang bahagyang pamumula ng pisngi dahil sa hiya)
James: No problema basta ikaw.(ngiti din ni James na ang mata ay nakatutok sa mukha ng magandang dalaga. She's really pretty and her face is like an angel kapag gantong di siya nagtataray. At ang ngiti niya ang sarap pakatitigan. My God what's happening to me I'm crazy sabi niya sa sarili.)

CHAPTER 11

     Nasa kani kanila lang bahay ang magkakaibigan. Nakatulog silang lahat paglapat pa lang ng katawan sa kanilang mga higaan. Pero merong 2 tao na hindi pa rin dalawin ng antok dahil iniisip pa rin ang nangyari kanina sa pool. Hawak hawak ni James ang cp niya tinitingnan lang ang # ni Devon. Hindi niya malaman kung ittxt ba niya o tatawagan ang dalaga. Samantalang si Devon mulat na mulat pa rin ang mata na nakatitig sa kisame iniisip din niya ang nangyari kanina. Sino kaya ang sumagip sken kanina nung nalulunod ako at nakakapagtaka ang lalaki na iyon masyado yatang maasikaso sken kanina dala ng takot siguro. Habang si James di na nakatiis at nag type na ng msg niya kay Devon.

James: Hi,still awake?
Devon: Yap,why your still awake?
James: I can't sleep. Are you okey now?
Devon: Oo,okey na ako. Salamat nga pala kanina ha.
James: Your welcome. I'm glad your okey now. Are you coming tomorrow at Ryan's place were going to play billiards remember?
Devon: Hmmm...oo pupunta ako. I really like playing billiard. Let's see sino ang mananalo at matatalo bukas. Maganda may pustahan diba?
James: Gusto mo tayong dalawa na lang ang magpustahan? o baka naman natatakot ka na kapustahan ako(hinahamon ang dalaga)
Devon: Ako matatakot sa iyo?..cge payag ako ano gusto mong pustahan?
James: If you win you can choose whatever you want anything and if i win you have to agree whatever i want.(nangingiting sabi niya)
Devon: Cge,ba walang problema(tinanggap ang hamon ng di nagdalawang isip dahil iniisip niya na matatalo niya si James ang di niya alam magaling ang lalaki sa laro na ito.
James: Good. So its a deal okey?. By the way i just notice that you don't have lots of girl friends its just only Fretzie.
Devon: Yes,i only have Fretzie. Saka paano ako makikipagkaibigan sa mga babae sa school eh puro maaarte at sosyal. Nakakairita lang para lang iyong girlfriend mo na si Anne.
James: What???,She's not my girlfriend. She's not even my type okey. Im really allergy when she's around. Kaya nga lagi ako late dumating kapag nasa canteen na kayo kasi need ko pa magtago sa kanya para tigilan lang ako. (mahabang paliwanag kay Devon)
Devon: Ows..talaga di mo iyon girlfriend?. Pero sabagay kung iyon magiging girlfriend mo sasakit lang ang ulo dahil ubod ng arte.
James: That's for sure. I don't know what do to get rid of her. Do you have any idea what should i do?
Devon: Hmmm..i don't know. Maybe if you already have a girlfriend siguro titigilan kana niya.
James: Yes,that's perfect. But the problem is I don't have a girlfriend.
Devon: Liar. If you don't have a girlfriend,why don't you find someone who will act like one. If Anne will find out and see who your girlfriend is maybe she will leave you alone.
James: I like that. But i don't know if someone will agree playing to be my girlfriend.(namomoblema)
Devon: Well,thats your problem not mine. Remember i already give you an idea so finding a girl I'm out of it.
James: Tinutulungan mo na nman ako lubos lubusin mo na. If i don't find someone who will pretend to be my girl maybe you can act like one.(masayang sabi ni James)
Devon: What? Sapak kaya gusto mo? Hwag mo nga ako isama dyan sa kalokohan mo.
James: Kaninong kalokohan ba ito? Diba ikaw ngsuggest nito?(inaasar ang dalaga)
Devon: Hay,ewan sau basta I'm out of it. Sleep na ako. Gudnyt.
James: Wait,hwag ka muna matulog. Pleas help me were friends diba?

     Pero di na pinansin ng dalaga ang txt nito at siya ay natulog na. Bahala ka sa buhay mo binigyan ko na nga ng idea gusto pa ako isama sa kalokohan na iyon. At talagang ako pa gustong mgpanggap na girlfriend niya. At pinikit na ang mga mata. Samantalang si James ay nakatingin pa rin sa cp niya nag aabang sa reply ng dalaga pero nakalipas na ang ilang minuto wala pa. Tinutulugan na talaga ako. Sana pumayag siya na magpanggap na girlfriend that would be nice. At napangiti ng napakaganda sa naisip na idea at pinikit na ang mata para matulog na me baong matamis na ngiti sa labi.

CHAPTER 12

     Linggo ng hapon nagkitakita ang magkakaibigan sa club house ng subdivision dun ang meeting place nila before magpunta sa bahay nila Ryan. Halos nandun na ang lahat ang inaantay na lang ay si Bret.

Ryan: Wer's Bret baket ang tagal niya?
Ivan: I don't know dude.(kibit balikat na sagot ni Ivan sa kaibigan)
Fretzie: He send me a msg na baka malate siya because her mom ask him to get something with her aunt.
Devon: Iyon naman pala Ryan eh. Kaya hwag kana mainip padating na iyon saka me valid reason nman siya.
Ryan: Okey, I'm just lilly lilly excited na to play billiard. Lahat kayo matatalo ko.(sabay tawa ng malakas)
James: Let's see whose gonna win the game. (nakangisi habang nakatingin kay Devon na pinapaalala ang usapan nilang pustahan. At meron na rin siya naisip na premyo kapag siya ang mananalo.)

     Habang iniintay ang kaibigang si Bret ay bumili muna ng makakain nila sina Patrick,Fretzie at Ivan ng pizza at humburger. Samantalang naiwan iyong iba sa clubhouse na nagkkwentuhan. Pagdating ng mga bumili ng pagkain ay nandun na si Bret kaya dumiretso na sila sa bahay ni Ryan.

Ryan: Pasok kayo hwag kayo mahihiya kasi mga walanghiya naman nakatira dito.(sabay tawa)
Devon: Wow,ganda naman ng bahay niyo. Saan ang parents mo?
Ryan: Wala sila dito nasa Korea ngwowork.
Ivan: Ryan were should i put the food?
Patrick: Maybe dun na lang sa garden malapit sa paglalaruan natin.
Bret: That's right. We should start playing now. I'm not sure kung marunong pa ako maglaro.(nakangiti habang hinahawi ang buhok na siyang mannerism na niya)

     Sa garden nila Ryan at nagsikainan muna sila ng pizza at burger bago sila maglaro. Halos naubos nila ang inorder na pagkain. Samantalang si Ryan at nagpaluto pa ng makakain nila sa maid nila para mamaya after ng game.

James: Okey,let's start the game. How should we play by groupings or individual?
Ivan: We should play first by group.
Patrick: Sino ang magkakateam?..Pilian na lang tau.

     At nagpilian na ng kani-kanilang kagrupo. Si Ryan at Ivan ang naturingang leader ng bawat grupo. Ang grupo ni Ryan ay si Patrick,Bret,and Fretzie. Sa grupo ni Ivan ay si James and Devon. At nagsimula na sila maglaro.Halos lahat sila ay marunong mglaro. Pero sa huli ang grupo pa rin ni Ivan ang nanalo sa laro.

Ryan: Oh my god. Natalo kami. I thought magaling ako.(nakangising sabi sa mga kaibigan)
Bret: Let's play one on one now. Who wants to play first and choose sino gusto makalaban.
James: I want to play first.
Ivan: Sino gusto mo makalaban?
James: I want to play with Devon.(nakangiting sabi habang nakatingin kay Devon)
Patrick: Are you sure? Baka mapalaban ka dyan.
James: Yes,im very much sure. Let's see kung magaling nga talaga siya.
Ivan: Devon do you want to accept the challenge?
Devon: Oo,naman. Di ako marunong umurong sa challenge noh(nagmamayabang na sabi niya pero kinakabahan dahil di niya alam kung magaling talaga ang lalaki na ito.)
James: That's my girl. I'll remember what you said na di ka umuurong sa challenge at siguro pati sa usupan hindi rin. Right? (nakangisi sa kanya na pinapaalala iyong usapan nilang pustahan.)
Devon: Oo,naman noh. Kaya hwag ka mag alala.

     At nag start na maglaro ang dalawa. Halos lahat ng nanonood sa kanila at na excite din dahil parehong magaling ang 2. halos naghahabulan lang sila ng bola na naipapasok sa butas ng lamesa. Malapit ng matapos ang game nila halos kinakabahan na ang dalawa dahil di nila alam sino ang mananalo. Isang tira na lang ng isa sa kanila at me panalo na. Tumira si Devon ngunit sumablay. Tumingin si Devon kay James na sinisipat ang bola kung saan banda niya patatamain at dinadasal niya na hwag nito maipapasok ang bola. Ngunit pagtira ni James ay parang slow motion ang bola ng gumulong papasok sa butas ng lamesa. Nagsigawan ang mga kaibigan niya dahil me nanalo na sa laro nila at iyon ay walang iba kundi si James.

James: So,paano yan Devon nanalo ako. I hope you keep what you said.(nakangiting sabi ni James na tinutukoy iyong pustahan nila.
Devon: Congrats. Hwag ka mag alala me isang salita ako. Just tell me what it is.(sabay abot ng kamay kay James bilang pagbati sa pagkapanalo nito at walang kaalam alam sa hihingin na premyo sa kanya ni James na tiyak na ikayayanig niya)

CHAPTER 13

     Lunes pasukan na naman. Ang magbabarkada ay busy ka kani-kanilang school project at sa nalalapit na exam. Samantalang si Devon at Fretzie ay nasa library at dun ng study and research for their project. Samantalang si James ay nasa isang bench sa school habang hawak ang makapal na libro ng biglang me lumapit sa kanya.

Anne: Hi James, why your sitting here alone?(pagpapacute na tanong ni Anne)
Girl1: Oo,nga naman James. Are not bored being alone here?(nakangiting sabi kay James na kinikilig.
Samantalang si James ay patuloy pa rin sa pagbasa ng libro tila walang pakialam sa paligid at animo walang naririnig na tao na kumakausap sa kanya.
Girl2: It's so hot naman dito.(reklamo na nakatingin kay James nagpapapansin. Samantalang ang isang girl ay siniko si Anne na sinasabi na deadma lang sila ni James asking what should they do to get his attention.)
Anne: What book is that? (tanong niya sabay upo sa tabi ni James at inilapit ang ulo sa libro just to get Jame's attention)
James: You can read right?..(pangsupalpal na sabi niya kay Anne na ang mukha ay di maipinta)
Anne: Oh,yeah. It's a nice book i have that one in our house.(pacute na sabi na deadma sa sinabi ni James sa kanya)
Girl3: Wow,really you also like that. OMG,pati ba book niyo dumidestiny? (tiling sabi niya sa dalawa)
James: What do you want and all of you are here?(inis na tanong ni James)
Anne: Nothing. We just saw you sitting here alone. I got worried that you might bored or lonely. Maybe you need my company.
Girl1: We just want to be with you James you know naman na super like ka namin especially Anne.(kumikindat na sabi nito kay James.)
James: I'm not bored nor lonely. And most of all i don't need your company. Can't you see I'm busy reading here and your disturbing me.(inis at pasupladong sabi niya sa mga babae)
Anne: It's okey James you can continue reading were not making any noise here we just want to be with you.(at lalo pang umusod palapit kay James)

     Samantalang si James ay kanina pa inis na inis gusto na niyang sigawan ang mga ito. At di na siya nakatiis sa ingay ng mga bibig nito lalo na sa mga kaartehan kaya bigla siyang tumayo at lumakad ng mabilis palayo sa mga ito.

Anne: James were are you going? (nagulat sa ginawa ng lalaki)
Girl2: Hey,James come back here don't leave us here.
Anne: James wait I'm coming with you.(sabay takbo at habol kay James)

      Samantalang nakita ni James na susunod si Anne sa kanya kaya imbes na mabilis na lakad lang ang gagawin niya ay tumakbo na siya palayo dito para di siya maabot. Kung saan saan siya lumusot para maligaw lang ang babae. Hinihingal na siya lilinga linga siya sinisilip kung nakasunod pa rin ba ang babae pero wala na naman. Hay,ano ba namang buhay ito lagi na lang ako tumatakbo makatakas lang sa maarteng babae na iyon. What should I do para tigilan na niya ako tanong niya sa sarili. Habang nag iisip ay biglang pumasok sa isip niya si Devon. Yes,why not nangingiti na sabi niya. Naalala niya na me pustahan silang dalawa at siya ang nanalo sa laro. Iyon na lang ang hihingin niyang premyo di pwedeng tumanggi si Devon sa akin siya na lang pag asa ko para lubayan ako ni Anne. At bukod pa dun mas mapapalapit ako sa kanya nakangiting sabi niya sa sarili.

Chapter 14

     Sa kantin ang pinaka hang out ng barkada lalo na at breaktime. Halos nandun na ang lahat maliban sa isa. At sino pa nga ba walang iba kundi si James.

Ryan: Oh my gosh! James is always late.
Ivan: You got to used to it. His running again with those girls.(nakangiting sabi niya)
Fretzie: Iba na talaga ang gwapo habulin ng tsiks.(bungisngis na sabi niya)
Bret: Buti na lang di kami ganun kagwapo diba Fretz.(nagpapacute na sabi niya sa babae)
Devon: Hay,Bret gutom lang yan ikain mo na lang ha.(pang aasar na sabi kay Bret)
Patrick: Ikaw naman Devz palagay mo naman sa amin mga panget gwapo naman talaga kami ah,lamang lang ng isang paligo si James sa amin diba guys? (sabi niya sa mga kaibigan na may kasamang kindat)
Ryan: Your right. We are lilly lilly gwapo.(at ginawa pa ang gwapo sign sa mga kaibigan kaya lahat sila at nagtatawanan sa kwelang si Ryan.)

     Samantalang si James ay takbo dito tago doon. Grabe naman ang mga babae na ito wala ba silang kapaguran ako ang napapagod kakatakbo at tago sa kanila. Gutom na ako tiyak mga nag iintay na sila sa akin sa kantin. At tumakbo ulet para makalayo sa mga babaeng naghhunting sa kanya.

James: Hi,sorry I'm late again.(hinihingal na hinging pasensiya sa mga kaibigan.)
Ivan: Okey lang sanay na naman kami eh.(sabay tawa sa kaibigan)
Bret: Okey,let's order na.(at hiningi na ang pagkain na gustong kainin ng bawat isa at pumili kasama si Fretzie.

      Samantalang si Devon ay napatingin kay James na tagaktak ang pawis buong mukha ay basa na at halatang pagod na pagod. Nakakaawa naman ang lalaki na ito.

Devon: James punusan mo yang mukha mo basa na ng pawis.
James: I don't have tissue.
Devon: Wait lang tingnan ko kung meron ako (sabay halughog sa bag niya). Wala din akong tissue eh panyo lang meron ako.
James: It's okey give it to me.
Devon: What your going to use it? Are you sure?(tanong niya nahihiya na ipagamit ang panyo niya dahil pinanpunas na niya iyon sa mukha at ang aalala baka mamaya di na mabango at mabahuan ang lalaki)
James: Yes,its okey. Its yours naman kaya walang problema basta di mo lang siningahan yan ha.(pabirong sabi sa babae)
Devon: Over ka naman. Natural wala yang singa bakit me sipon pa ako ha.(pairap na sabi nito sa babae)
Samantalang si James at natatawa lang na kinuha ang panyo sa babae. Nakakatuwa talaga siyang asarin ang cute cute niya at kapag naiinis ay namumula ang mukha. Dumating na ang pagkain nila at sila nag umpisa ng kumain.
Patrick: Devz di ako makakasabay sa iyo pag uwi mamaya.(sabi niya sa kapatid)
Devon: Bakit naman saan ka pupunta?
Patrick: May gagawin kaming project kasama ko si Bret and Ivan.
Devon: Hmm,ganun ba okey sige. Makikisabay na lang ako kay Fretzie para me kasabay ako pag uwi.
Fretzie: Ay,naku best magkikita kami ni mommy mamaya eh. Sorry ha.
Devon: Okey lang. How about you Ryan?
Ryan: Tsuli Devon punta ako sa dentist mamaya eh.
Devon: Hay,ano ba yan lahat kayo busy. Sino makakasabay ko wala ako kasama.(malungkot na sabi niya)
James: I'm still here. Your not asking me yet.(sabi ni James na kinagulat ng lahat at napatingin sa kanya)
Patrick: Oo,nga naman nandito si James. Dude wala ka bang lakad ngaun?
James: Wala naman kaya okey lang na ako na maghatid kay Devon pauwi para di kana rin mag alala.
Patrick: Thanks,dude.
James: Walang problema Devon kaya hwag kana malungkot me kasabay kana ako.(nakangiting sabi kay Devon na kung sino mang babae ang mangitian gaya ng ngiti niya ngaun ay tiyak na lalaglag ang puso)
Devon: Okey,salamat. Wala naman akong choice diba ikaw na lang ang last option.(pasungit na sabi nito)
James: Ayaw mo naman yata eh. Cge,hwag na lang madali naman ako kausap eh.(patampong sabi nito)
Devon: Okey,cge na nga. Oo,na happy ako na me kasabay ako satisfied kana?(nakangiti sa lalaki pero nakataas ang isang kilay)
James: Good. I will wait you later sa parking lot okey.(nakangiting sabi niya. At naisip na rin niya na sabihin dito about sa pustahan nila at ang hihingin niyang premyo).

Chapter 15:

      Tumunog na ang bell hudyat na tapos na ang klase at uwian na. Nagmamadali na ang lahat pagligpit ng gamit nila. Nagpaalam na kay Devon si Fretzie at ang kuya Pat niya na aalis na. Samantalang siya ay lumabas na rin ng kwarto at lumakad na patungo sa parking lot kung saan sila magkita ni James. Naglalakad siya ng biglang tumunog ang cp niya. May msg siya galing kay James tinatanong kung nasan na siya kaya nireplayan niya na papunta na siya. Nagmadali pati si Devon sa paglakad dahil nandun na pala ang lalaki at nag iintay na sa kanya. Mapalit na siya ng matanawan niya ang lalaki na nakatayo at lilinga linga animo me hinahanap. At sino pa nga ba ang hinahanap nito kundi ang dalagang si Devon.

Devon: James kanina kapa? (nakangiting tanong niya sa lalaki)
James: Opo,kanina pa ako. What took you so long?
Devon: Sorry,kc nag usap pa kami ni best at ni kuya bago sila umalis. Bakit nainip kb?
James: Hmm,di naman its okey ikaw naman ang iniintay ko eh.(pacute na sabi nito)
Devon: Hmp,ewan sa iyo.(irap na sabi sa lalaki) Nasaan na ang sasakyan mo?
James: It's parking over there. (pangusong turo nito kung saan makikita mo ang isang Hummer na sasakyan at isang Harley na motorbike)
Lumakad na sila palapit sa sasakyan. Sa isip isip ni Devon sosyal naman ng lalaki na ito astog ang sasakyan Hummer. Si Devon ay lumapit na tapat ng pinto ng sasakyan.
James: What are you doing over there?
Devon: Eh,di sasakay ano pa ba? Don't tell me hindi ito ang sasakyan mo?
James: Actually hindi talaga. I have that kind of car at home. At ito ang dala ko ngaun na sasakyan.(nakangising turo sa Harley niya)
Devon: What??? motor ang sasakyan natin?. Ayaw ko nga noh natatakot ako malay ko ba kung marunong ka talaga magdrive niyan mamaya ibunggo mo ayaw ko pa mamatay ng maaga noh.(mahabang sabi ni Devon na parang timang lang. Samantalang si James ay tuwang tuwa sa reaksiyon niya)
James: Hwag ka mag alala marunong ako magdrive noh di naman ako mabibigyan ng lisensiya kung hindi diba. At hwag ka mag alala mabagal ako magdrive most especially now na angkas kita. Takot ko lang na magalusun kahit dulo ng daliri mo. Trust me your safe with me(giving Devon assurance na she's safe)
Devon: Cge,na nga wala naman ako choice talaga eh. Basta ha mabagal lang pagdrive mo kundi lagot ka talaga sa akin.
James: Yes,baby. Here put this on your head.(sabay abot sa kanya ng helmet)
Devon: How come me extrang helmet ang lalaki na ito(bulong niya sa sarili at nagtataka sa endearment na ginamit sa kanya BABY)
James: Devon do you want to eat so we can have meryenda before we go home? We can eat pizza or ice cream(nakangiting sabi sa dalaga alam niya na mahilig ito sa ice cream. Timing na rin ng pagsabi niya sa babae tungkol sa premyo na nais niya)
Devon: Wow,oo nman. Cge na go kain na tayo ng ice cream.(mabilis na sagot niya)
James: Ready? Just put your arms around my waist okey and hold tight to make sure na di ka malalaglag.(paalala niya sa babae. At tumango lang si Devon medyo alangan pa na iyakap ang mga braso sa bewang ng lalaki.)

Chapter 16:

     Sa umpisa ay mabagal magpatakbo si James. Dahil inaalalayan niya ang dalaga na nasa likod niya. Halata na first time pa lang maka angkas sa motor. Dahil feel niya na naiilang ito na kumapit sa bewang niya. Kaya dumali ang pagkapilyo niya at biglang ng overtake sa nasa unahan niyang sasakyan at medyo bumilis ang takbo nila. Kaya ang nagulat at takot na dalaga at talagang napakapit ng husto sa lalaki. Di lang bastang kapit sa bewang nito kundi nakayakapos ng mahigpit kay James na ang ulo at nakasandal sa balikat ng lalaki habang ang mata ay nakapikit.

     Samantalang si James ay napangiti ng todo dahil ramdam na ramdam niya ang mahigpit na pagyakap ni Devon. Di niya maipaliwanag pero kakaiba ang pakiramdam basta masaya siya na nararamdaman niya ang init ng katawan ni Devon sa katawan niya. Kung pwede lang hilingin na mas matagal sila na nasa ganung posisyon.

Devons: James natatakot ako masyadong mabilis ang patakbo mo.(takot na sabi niya sa lalaki)
James: Okey,cge bagalan ko. Are you okey?
Devon: Oo.(pero ang totoo nangangatog siya dahil never pa siya nakakaangkas sa motor ngaun lang)
James: Just hold on and relax malapit na tayo. The best ang ice cream sa place na pupuntahan natin.
Mga 20 mins pa ay nakarating na rin sila sa place. At napansin nga ni Devon na madaming tao na kumakain at madami din ang nakapila sa counter. GEMS ICE CREAM. Kwento ni James na home made ice cream daw ang tinitinda dun at very healthy pa madami ka mamimiliang flavor. At pumasok na sila ng luminya na sa pila.
James: Look,there's a lot people coming and eating here b'coz they serve the best ice cream. And I'm sure you will like it.(nakangiting sabi nito at kumpiyansa sa sinabi na magugustuhan talaga.ng dalaga)
Devon: Syempre naman magugustuhan ko talaga kahit di pa ito ang the best basta ice cream the best siya lagi sa akin.(bungisngis na sabi niya.)

     Habang ang binata ay titig na titig sa kanya dahil natutuwa ito na ice cream lang super saya na agad ng dalaga hindi siya mahirap iplease di tulad ng ibang babae.

James: What flavor do you want? They have,apple,strawberry,hindbaer,chocolate,cookies and cream,banana,pineapple,carrots and ampalaya.
Devon: Wow,daming pagpipilian ah. They really have ampalaya flavor i didn't know that it can be a flavor of ice cream.(nag iisip na sabi niya di makapaniwala na me ampalaya flavor)
James: Don't worry your not alone wondering about it. Even me when i got to see it i can't believe it , what more the taste of it. Do you want to try it?
Devon: No,no,no. I'd rather try the carrots flavor than ampalaya. I can't imagine what will my face look like.(natatawang sabi niya.) Have you tried it?
James: Yes, i did. I didn't like it really as in seriously I hate the taste. kahit ice cream siya you can still taste the super pait of it.
Devon: Grabe ka naman baka naman me konting tamis kahit papaano ice cream nga diba?
James: No,thats true mapait talaga. And beside ang ampalaya kahit anong gawin mo sadyang mapait talaga there's nothing you can do about it you can't change the fact na mapait na talaga siya forever.(nakangising sabi niya)

    At dumating na ang order ng dalawa. Carrot flavor kay Devon at Banana naman kay James pro umorder pa din sila ng chocolate flavor.

James: Devon remember the bet that we made?. And I'm the one who won?
Devon: Oo,natatandaan ko. Bakit sisingilin mo naba ako?..
James: Sana. And i really need it right now.
Devon: Oh,my god. I don't have cash right now ha. Baka mamaya nood ng sine o kain ulet sa labas hilingin mo wala ako pera ngaun.(paliwanag ng dalaga na natataranta pa)
James: No,you don't need money and its not what i want for my price.
Devon: Ganun ba? Eh ano ang gusto mo? (kinakabahan at takot sa kung ano ang gusto nito)
James: Sabi mo diba me isang salita ka at wala kang inuurungan. At sabi mo din kahit anong gusto ko pwede ko hilingin bilang premyo.
Devon: Alam mo kinakabahan ako sa ganyang tono mo ha. At uu sinabi ko iyon.(sabay dampot sa ice cream at subo dahil kinakabahan siya sa lalaki na ito)
James: I want you to pretend as my girlfriend hangga't di ako tinitigilan ni Anne.

     Nasamid ang dalaga pagkarinig sa sinabi ng binata. Ubo siya ng ubo dahil kumakain siya ng ice cream ng sinabi nito ang gusto niyang premyo. Nagmamadali pati kumuha ng tubog ang binata at inabot sa kanya.

Devon: Are you crazy? You want me to pretend as your girlfriend?.
James: I'm not crazy and I'm serious about it. Please pumayag kana.
Devon: Alam ko ako nag suggest sa iyo ng idea na ito pero bakit naman ako ang kelangan na gumanap nun?(gigil na sabi niya sa dalaga na gustong sapakin ang kaharap)
James: Your my friend naman diba?. Ikaw na lang ang maasahan ko. Please pumayag kana saka wala naman magagalit diba kasi alam ko na wala kapa boyfriend so walang magbabawal sa iyo.
Devon: Tingnan mo ito. Pati lovelife ko niresearch mo din ha.(pinandilatan ng mata ang lalaki)
James: Do we have a deal? Your my girlfriend from now on.(nakangiti ng pagkagaganda ang binata)
Devon: Grrrr....kung di lang ako nakipagpustahan sa iyo di ko gagawin ito. Okey,cge na. But make sure you know your limitation sa pagpapanggap na ito ha. Kundi lagot ka sken.
James: Yes.(napasuntok sa hangin sa tuwa) Thank you very much baby. Don't worry know my limitation at hwag ka mag alala ako ang bahala sa iyo. I will take care of you.(sabay kindat sa dalaga)
Devon: Ewan sa iyo. Sana lang magwork itong plano na ito.( irap niya sa binata. Pero me konting kilig at excitement sa puso niya sa gagawin nilang pagpapanggap)
James: So,tomorrow we will start the show okey. I will be the best boyfriend for you.(sabay kuha sa kamay ng dalaga at idinikit ang labi at binigyan ng muntik halik ang kamay ng dalaga. Ang mga tao sa paligid nila ay nakatingin sa kanila at mga nakangiti tila mga kinikilig. Meron din naman nagsasabi na ang sweet naman nila. Habang si Devon ay nagulat sa ginawa ng binata kaya ang mukha niya at namula ng husto. Dahil sa hiya at kilig na nadarama iba ang feeling na naramdaman niya ng lumapat ang labi nito sa balat ng kamay niya parang me dumaloy ng boltahe ng kuryente sa katawan niya. Samantalang ang binata at nagulat din sa ginawa niya pero masaya siya.Biglang hinila ni Devon ang kamay niya.

Devon: Ano kaba? Bakit mo ginawa iyon ang daming tao noh nakakahiya(pagalit na sabi niya habang pulang pula ang mukha)
James: Nothing, I just want to do that. Its the seal that your my girlfriend from now on.(nakangisi na sabi nito)
Devon: Ayos ka din ah. Remember were just pretending. And don;t forget your limitation remember that. Kundi talaga naku lagot ka sa akin sapak ang aabutin mo.(gigil na sabi niya sa binata. Dahil parang siyang siya pa ito sa gagawin nila.)
James: Yes,baby. I will remember that.(but i know inside my heart its not pretending how much i really like you to be my girlfriend bulong niya sa sarili)


Chapter 17

     Lahat ng tao ay nagkakasiyahan lahat ay binabati sila ng congratulation at best wishes. Nagtataka man ay ngumiti na lang siya at nagpasalamat. Ano ba ang nangyayari tanong niya sa sarili. At bakit ganto ang pakiramdam niya ang puso niya ay nag uumapaw sa saya. At kaninong kamay ang nakapulupot sa balingkinitang bewang niya. At ng lingunin niya ay ang gwapong mukha ni James ang nakita niya. Maaliwalas ang mukha nito at nagniningning ang mga mata bakas ang sobrang kaligayan ng bigla siyang magulat sa tunog ng mga baso sa kanilang paligid. Lahat sila ay mga nakangiti at iisa ang sinasabi, "Kiss". Nanlaki ang mata niya. Bakit,bakit me ganun?..at naramdaman niya na me 2 palad na kumawak sa balikat niya at dahan dahan siyang iniharap dito. Di siya makatingin sa kaharap nagulat siya ng hinawakan nito ang baba niya at unti unti itinaas hanggang sa mag abot ang mga mata nila. Napagmasdan niya ang gwapong mukha nito ang mapang akit na mata nito,ang matangos na ilong at mapupulang labi.

     "Kiss,kiss,kiss",ang pawang maririnig mo sa paligid. At ang mukha nila kanina na may tamang distansiya ay unti unti ng naglalapit. Naamoy niya ang mabangong hininga ni james na siyang ikinalalasing ng utak niya. Hanggang sa napapikit na lang siya at naglapat ang munting mga labi ng dalawang nagmamahal.

"Devonnnnnnnn...ano bang bata ka tanghali kana,malakas na paggising ng nanay niya sa kanya."
Devon: Hmmm...nay bakit ba?..(nakapikit habang nag iinat pa)
Nanay: Anong bakit me pasok kapa ngaun anong oras na. At bakit hinahalikan mo yang teddy bear mo?.(takang tanong ng nanay niya)
Devon: Ha?,,hindi ko naman hinahalikan si nanay talaga.(mabilis na sagot niya na nagtataka bakit ganun)
Nanay: Bilisan mo na mag ayos kanina pa nasa baba si James inaantay ka. Si kuya Pat mo nakabihis na rin.
Devon: Ano po nandyan si James sa baba?(gulat sa nalaman. Ano naman kaya ginagawa ng lalaki na iyon dito sa bahay umagang umaga takang sabi niya sa sarili)

     At nagmadali ng pumasok sa banyo si Devon at mabilis na naligo. Natataranta siya pag aayos sa sarili dahil kanina pa me nag iintay sa kanya. Kasi naman bakit kasi tinanghali ako eh. Walanghiyang panaginip na iyon tinanghali pati ako. Pero bakit ganun ang panaginip ko at bakit sa dami ng lalaki si James pa ang kasama ko sa panaginip. Nakakahiya talaga bakit kelangan ganun ang panaginip ko. Bwisit kasi na lalaki na iyon hanggang sa pagtulog ko ginagambala ako.


Chapter 18

     Nagmamadaling bumaba si Devon bitbit ang gamit niya di na niya nasuklayan ang mahaba niyang buhok sa pagmamadali. Dumiretso siya agad sa kusina para mabilis na makakain ng almusal.

Patrick: Hay,sa wakas gising kana rin kanina pa kami nag iintay sa iyo malalate na tayo.
Devon: Sorry na poh ito na nga nagmamadali na nga ako eh.(habang mabilis na kumakain)
James: Goodmorning Baby.(bati niya na may kasamang matamis na ngiti)

     Naibuga ni Devon ang kanyang kinakain hindi dahil sa bati ni James kundi sa endearment na ginamit nito. Samantalang ang nanay ni Devon ay nabitawan ang hawak na plato pagkarinig sa sinabi ng binata habang ang Patrick ay tulala palipat lipat ang tingin sa dalawa na humihingi ng paliwanag.

Patrick: Baby???..anong ibig sabihin nito?(gulat at nanlalaki ang mata)
Devon: Kuya wala iyon nagbibiro lang yang si James.(at dinilatan ng mata ang binata)
Nanay: James,anong ibig sabihin ng pagtawag mo na iyon sa anak ko? Kayo bang dalawa ay nagkakamabutihan na? Ni hindi man lang kita nakita na umakyat ng ligaw dito sa bahay. Ayaw ko na nililigaw ang anak ko kung saan saan lalo na at sa kalsada lang.

     Lalo naman nahirinan si Devon sa sinabi ng nanay niya. Samantalang si James ay kampante lang parang di kinakabahan. Tumingin ang binata sa dalaga na sinasabi na hwag mag alala siya ang bahala.

James: Tita,Pat sorry po kung nagulat namin kayo. Ang totoo po nagkakamabutihan na kami ni Devon girlfriend ko na po siya.(hiyang sabi habang nakakamot sa ulo)
Nanay: Aba,James naging kayo na ni Devon eh di man lang kita nakita na umakyat ng ligaw dito sa loob ng pamamahay ko.(may hinampong sabi nito sa binata)
James: Pasensiya na po hwag kayo mag alala kahit na kami na ni Devon aakyat pa rin ako ng ligaw dito para patunayan na tapat po ang hangarin ko sa anak niyo.
Nanay: Mabuti naman. Siya tutal naman wala ako problema sa iyo gwapo ka at mabait na bata.(nakangiting sabi nito)
James: Maraming salamat poh tita. Dude senxa na kung nailihim namin sa iyo.
Patrick: Wala na naman ako magagawa eh. Basta ingatan mo ang baby sister ko hwag mo papaiyakin mananagot ka sa akin.(at nagkamay ang dalawang binata tanda ng maayos ng usapan at pagtanggap)

     Samantalang si Devon ay natapik na lang ang noo sa bilis ng pangyayari. Di pa niya masyado maintindihan kung totoo ba ang lahat ng narinig niya. Samantalang si James ay tuwang tuwa sa nangyari dahil okey na sila sa nanay at kuya ni Devon. She's my girlfriend now and i already got the blessing sabi niya sa sarili na napangiti.

Chapter 19

     Walang imikan ang dalawa sa loob ng kotse ni James. Si patrick ay busy pakikinig ng music sa ipod niya. Habang ang James ay tahimik lang pero me munting ngiti sa labi habang nagddrive ng sasakyan. Habang ang Devon ay nag iisip pa rin. Tama ba itong napasukan ko napasubo yata ako ah. Humanda mamaya ang lalaki na ito kapag nakapagsolo kami. Wala sa usapan namin iyong nangyari kanina. Grrr...pati nanay ko ang alam boyfriend ko talaga siya.

Patrick: Nandito na pala tayo. Guys tiyak magugulat ang ibang barkada kapag nalaman nila about the two of you.(panunukso nito sa dalawa)
James: Don't worry dude we will tell them. They will be shock but for sure they will be happy for us.(sabay kindat sa dalaga)

     At lumakad na sila papunta sa klase nila. Si James ay bitbit ang gamit ng dalaga ayaw pa ibigay ni Devon pero pilit na kinuha ito ng lalaki sa kanya. Kaya wala siyang nagawa kundi ibigay na lang dito.

Devon: Mag uusap tayo mamaya di pa tayo tapos.(gigil na pabulong na sabi nito kay James)
James: Sure baby.(nakangiting tugon nito na parang di natatakot sa galit ng babae)
Devon: Ngiting ngiti kapa dyan. Enjoy mo talaga nangyayari noh?
James: Relax. Kelangan talaga na ienjoy natin para magmukhang for real diba?(pangungumbinsi na sabi nito sa dalaga)
Devon: For real ka dyan? Don't you remember were just pretending.
James: Shhhh...ano kaba ang ingay ingay mo. It's better this way masanay kana act naturally na tayo talaga and just enjoy the moment okey.(sabay hawak sa kamay niya pilit na kinukuha ng dalaga pero mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito kaya wala na siyang ginawa)

     Samantalang ang mga taong nasa paligid nila ay makikita ang pagtataka at gulat sa nakikita sa dalawa. Iyong iba ay napaismid habang ang iba ay napapangiti at kinikilig habang sinasabi na ang sweet naman ng dalawa bagay na bagay sila. Malapit na sila sa kwarto ng merong nagmamadaling babae na sumalubong sa kanila.

Anne: Hi James,goodmorning.(bati nito na may matamis na ngiti)
James: Hi.(matipid na bati nito sabay tingin kay Devon na nasa tabi niya.

     Habang si Anne ay pasimpleng sinisiko ng kaibigang nasa tabi niya at itinuturo ang kamay ni James gamit ang nguso nito. At tumingin si Anne sa tinitingnan ng mga kaibigan at nanlaki ang mata niya sa nakita.

Anne: What do you think your doing? Why your holding James hand?(agad na lapit nito kay Devon at pinagbitaw ang kamay ng dalawa habang ang mata ay malisik na nakatitig kay Devon)
Devon: Hindi ako ang humawak sa kamay niya.(inis na sagot niya kay Anne)
Anne: James look oh how bad your friend naman.(paawang sumbong nito kay James)
James: She's my friend yes but not anymore.(sabay hila kay Devon at inakbayan ito). I want you to meet my girlfriend.(nakangiting pakilala nito kay Anne at sa kaibigan nito)
Anne: What???..Girlfriend? I don't believe you. (sigaw nito na nanlalaki ang mata sa gulat at nagbabadyang umiyak.
Girl1: Your just joking right?
James: No,I'm not joking. So stop pestering me and most especially Devon. Leave us alone.(sabay lakad nito palayo sa mga ito pero ang kamay ay nakaakbay pa rin sa shock na dalaga)
Anne: I will never do that. I will do anything to make you mine.(sigaw nito sa papalayong James habang ang mga mata ay nanlilisik sa galit)

     Ang mga kaibigan nito ay inalo si Anne. I will never allow the two of you to be happy. I will do anything to separate you. Huh,at all girl why Devon?..You will pay for it Devon you stole the man i truly love.

Devon: James,do you think were doing the right thing? Mukhang galit na galit si Anne kanina eh(nag-aalalan tanong ng dalaga)
James: This is the best thing we should do. And don't worry of Anne i won't allow her to hurt you.(sabi nito sa dalaga)
Devon: Sana nga magwork out itong plano natin. At teka nga pala ano naman ang palabas mo kaninang umaga pati nanay at kuya ko nadamay pa.(biglang nagbago ang timpla ng dalaga at nagtaray na)
James: Sorry,mas maganda na iyong alam nila para mas natural tayo na makakilos diba? Basta sumakay kana lang at ienjoy na lang natin ang bawat isa.
Devon: Ano pa nga ba magagawa ko eh nangyari na. Just don't forget your limitation.
James: Thanks Devon. I really appreciate it. Basta hwag ka mag alala akong bahala i will do my best para mag enjoy ka being with me for a while. Just trust me okey.(sabi nito sa dalaga na hawak ang magkabilang balikat nito at nakatitig sa magagandang mata ng dalaga)

     Bigla naman na conscious ang dalaga kaya. Bigla siyang tumalikod at nagmadali ng lumakad papunta sa roon nila. Walang nagawa si James kundi sumunod na lang sa dalaga. Alam niya na nagugulat ito at nabibilisan. Pero siya naman ay tuwang tuwa sa mga nangyayari dahil me pagkakataon na siyang lalong mapalapit sa dalaga at maiwasan si Anne na lagi na lang nakabuntot sa kanya.

Chapter 20

     Punong puno ng estudyante ang loob ng kantin ng unibersidad na pinapasukan nila. Kanya kanyang tumpukan ang bawat estudyante. May kanya kanyang usapan at pinag uusapan. Habang ang magbabarkada ay nandun na rin sa hang out place nila meron na talaga silang naturingan lamesa especially for them. At tulad ng dati me inaantay na naman sila. But this time its not only James but also Devon.

Fretzie: What happen to Devon? What took her so long? Sabi niya mag CR lang siya.
Ryan: Oh my God! Nahawa na yata si Devon kay James for always being late.
Patrick: Just wait for them guys. Maybe you will be all in shock. (nakangiting sabi sa mga kaibigan)

     Samantalang si Devon ay pilit na inaalis ang kamay na nakapatong sa balikat niya. Paglabas niya ng CR ay bigla na lang me umakbay sa kanya sabay lakad nito kung saang direksyon. At ng kilalanin niya kung sino ito ay walang iba kundi si James. Nagpapapalag siya at binigyan ito ng isang masamang tingin. Pero isang matamis na ngiti lang ang itinugon nito sa kanya.

Devon: What do you think your doing?(inis na sabi niya dito)
James: Shhh,relax baby. I'm doing what a good boyfriend should do.(isang nakakalusaw na tingin ang binigay nito kay Devon na may kasamang pamatay na ngiti)
Devon: Pwede ba hwag mo ako daanin sa pacute mo. Di mo ako makukuha sa ganya. Can't you see pinagtitinginan na tayo ng lahat ng tao na nadadaanan natin.(nanggigigil na sabi nito sa lalaki)
James: Don't mind them just mind the two of us together. And beside maybe they just find as a perfect couple together. And some guys might be jelous because your with me.(mahabang paliwanag nito)
Devon: Tuwang tuwa ka pa talaga huh? Can't you see all those girls,they look at me as if they like to kill me because i'm with you. Hay,ewan ko sa iyo. Ano ba kasi itong napasok kung bakit kasi natalo pa ako sa pustahan natin eh.(naghihimutok na sabi ni Devon)
James: Hwag kana mainis. Just like what i told you just enjoy being with me. At sana hwag mo muna isipin na were just pretending. Just believe that its for real because thats what I'm thinking thats why I'm enjoying it.(at binigyan ng matamis na ngiti si Devon)
Devon: Okey,as you wish. (napabuntong hininga si Devon. Ayoko isipin na totoo ang lahat ng ito paano kung masanay na ako na laging ganto. Nanganganib ako sa sitwasyon kong ito baka di ko mamalayan nahuhulog na ako sa kumunoy at di ko na magawa pang makaahon)

     Sa loob ng kantin ang mga estudyante na busy sa kani kanilang kwentuhan ay biglang natuon ang pansin sa papasok na 2 tao papasok sa kantin. Sino ba ang di mapapatingin kung ganito kasweet ang makikita mo. Dalawang nilalang na biniyayaan ng kagwapuhan na hahangarin ng bawat kababaihan at kagandahan na mimithiin ng sino mang adan. Habang sa table ng barkada nila ay lahat ay na shock maliban kay Patrick. Kung titingnan mo ang mga itsura nila ay matatawa ka halos nakabuka ang bibig nila sa shock na nakita. Si James at Devon na very sweet na unang tingin mo pa lang masasabi mo na meron talaga.

James: Hi guys,sorry late kami.(hinging pasenxa ni James)
Hey,stop it. Baka mapasukan na ng langaw ang mga bibig niyo.(natatawang sabi ni James sa mga kaibigan habang ginagawa ang pagpitik sa tapat ng mga mata nito para magising at bumalik sa realidad)
Patrick: I told you ma shock talaga sila. (sabi nito at sinabayan ng malakas na tawa)
Ryan: Are you?...(di malaman kung ano ang itatanong pinagmamasdan pa rin ang dalawa. Si james na bitbit ang mga gamit ni Devon at nakasukbit sa balikat ni James ang bag ni Devon na makatawag pansin talaga dahil pink ang kulay nito di maitatanggi na babae talaga ang may ari. Habang si Devon ay nakangiti lang ng matipid sa kanila na parang nahihiya)
Bret: Congratulations. (biglang sigaw nito at yakap sa 2 nilalang)
Fretzie: Best..(tili na tawag nito kay Devon na kinikilig) I'm so happy for you. Pero madaya ka ha wala ka sinasabi about kay James nagulat kaming lahat.
Ivan: Yes, we are all in shock. But were happy of course for the two of you.
James: Thank you guys. Sorry if we didn't told you early about us.
Bret: It's okey. We need to celebrate we are all hungry na waiting for the of you.
Devon: Sorry talaga ha nagutom na pati kayo kasi si James eh.(nguso nito sa katabi)
James: Okey,let's order its my treat. We have to celebrate because i finally found the girl i want to spend my life with.(habang nakatingin na matiim kay Devon na parang gustong tunawin ang dalaga.
Fretzie: Ayiii...super cheesy naman. Baka naman langgamin na tayo dito ha.(kinikilig na sabi nito)

     Habang ang dalaga ay di maiwasan na pamulahan ng pisngi sa sinabi ni James at sa titig nito sa kanya. Di rin niya maiwasan na kiligin sa ginagawa nito. Ano ba ito bakit ganto ang nararamdaman ko hindi pwede ito. Bakit feeling ko naeenjoy ko talaga ang palabas na ito. Kasi naman ang lalaki na ito bakit kasi kelangan na super sweet niya sa akin at di ko alam na may pagkamakata pala ito. Sabay sulyap nito kay James at nagkasalubong ang mga mata nila. Pareho silang nakatitig lang sa isa't isa na kapwa ang mga mata lang nila ang nag uusap. Habang ang mga barkada nila ay napapailing na lang sa dalawa habang di mawala ang ngiti sa mga labi.

Chapter 21

     Isang linggo na silang nagpapanggap at medyo nasasanay na rin si Devon sa set up nilang dalawa ni James mas nakikilala niya ito ng lubusan ngaun madami ding bagay na pareho sila. Habang ang lalaki ay consistent pa rin sa ginagawa nito sa dalaga todo alaga and really acting as a good boyfriend for her na alam niya madaming naiinggit sa kanya. Nasa library silang dalawa dahil me project na ginagawa si Devon. Habang si James ay matiyagang nag iintay sa dalaga nakatitig lang ito sa dalaga na busy sa pagbubuklat ng libro. Habang sa kabilang side ng library ay may matang nanlilisik na nakatingin sa dalawa bawas sa mukha nito ang selos, galit at inggit sa babaeng binibigyan ng atensyon ng lalaki.

Anne: I can't feel happy for both of you most especially with you Devon. You don't deserve him its only me who deserve him. Just enjoy the moment that your with him because i will do everything to put an end with your happiness. Kung di siya mapapasaakin di ako papayag na merong may mag aari sa kanya.(galit na sabi nito sa sarili at nilisan na ang library)

     Nakatuon ang atensiyon ng dalaga sa pagbabasa ng maramdaman niya na may matang nakatingin sa kanya. Pag angat ng mukha niya sa libro ay nakita niya si James na matiim na nakatitig sa kanya habang nakapangalumbaba at binigyan siya ng matamis na ngiti. Habang ang dalaga ay di na naman maiwasan na pamulahan ng pisngi at ng mapansin ito ng binata ay lalo itong napangiti.

Devon: Bakit na nakatitig? (nakangusong tanong nito)
James: Nothing. It just happen your nice to look at especially when your blushing.(panunukso nito sa dalaga)
Devon: Ewan sa iyo. Naiinip kana ba? Sabi ko naman kasi sa iyo mauna kana eh kasi matatagalan ako dito sa library. Baka mamaya nagugutom kana o kaya hinahanap kana ni tito.(nag aalalang sabi nito)
James: No its okey . I will wait for you kahit anong tagal mo pa dito basta hwag lang na dito tayo matutulog ha. (sabay kindat sa dalaga)
Devon: Hmp,puro ka kalokohan.(sabay irap sa lalaki at nagbasa na ulet para matapos na siya.)

     Habang abala sa pag aaral sa mukha ni Devon ay biglang tumunog ang cp niya me msg siya galing kay Patrick.

Patrick: Dude are you with my sister?
James: Yes,dude. She's here at the library busy reading books for her project.
Patrick: Are you going to drive her home? Because were worried for her.
James: Don't worry she's with me i will drive her home safely.
Patrick: Thanks dude.

     Nagliligpit na ng gamit niya ang dalaga. Tinulungan siya ni james na ibalik ang mga librong kinuha niya. At lumakad na sila papunta sa kinapaparadahan ng sasakyan ng lalaki. Pinagbukas siya ng pinto ng lalaki at ng nakasakay na ang dalaga ay sumakay na rin ang lalaki. Nilingon ni Devon ang lalaki.

Devon: James thank you ha. Kasi nagtiyaga ka mag intay sa akin ng ilang oras.(at ngumiti sa lalaki)
James: It's okey baby. I enjoyed watching you while reading it really relax me.
Devon: Hay,yan ka na naman ha. Nambobola ka na naman at saka baby na naman ang tawag mo sa akin.
James: What's wrong if i call you baby? Your mine anyway. You will always be my baby. (nilingon siya at binigyan ng matamis na ngiti. Habang ang dalaga ay di pinansin ang sinabi niya. Ayaw ko magpaapekto sa mga sinabi mo masyado na akong naaapektuhan wika ng dalaga sa sarili)
Devon: I'm sure your hungry. Sa bahay kana lang kumain para may kasabay na rin ako. Okey lang ba sa iyo?
James: Oo,naman okey na okey sa akin iyon. Saka kasabay pa kita pagkain diba?
Devon: Hindi kaya magalit si tito kasi gabi kana baka inaantay ka din niya na kumain dun?
James: No,its okey with him. And his not at home right now he went to his friend's birthday.
Devon: Hmmm..okey sige.

     At dumating na sila sa bahay ng dalaga. Naabutan nila sa sala ang mother ni devon at ang kuya nito. Bumati ang binata at nagmano sa nanay ng dalaga. Sinabihan sila na kumain na dahil tiyak na gutom na sila. Inasikaso ni Devon ang paghahanda ng lamesa sila na lang dalawa ni James ang kakain dahil kumain na ang nanay at kapatid niya. Tinawag na niya ang binata para kumain. Magkalapit ang upuan nila dahil dalawa lang naman silang kakain. Pinaupo na niya ang binata at nilagyan ng pagkain ang plato nito. Sinalinan niya ng malamig na juice ang baso nito. Asikasong asikaso ng dalaga ang binata.

James: Ang sweet naman ng baby ko. Dapat pala dito na lang ako lagi makikain para lagi ko maranasan ito.(sabi nito sa dalaga na may matamis na ngiti)
Devon: Alam mo gutom lang yan. Cge na kain kana.(pabalewang sabi nito pero ang totoo kinikilig siya sa sinabi nito)
     Maganang kumain ang dalawa si James ay madaming nakain nasarapan sa nilutong pagkain ng nanay ni Devon. Pagkatapos kumain ay nakiupo din sila sa sala at nakipagkwentuhan. Makalipas ang kalahating oras ay nagpaalam na ang binata sa mga ito. Hinatid siya ng dalaga sa labas.

Devon: Salamat ulet.
James: Your always welcome. And thank you sa masarap na dinner sana maulet ulet(nakangiting sabi nito)
Devon: Walang problema. Your always welcome here. And please drive safely okey.(nakangiting sabi nito habang nakatitig sa kaharap)
James: For you I will. Goodnight baby.

     At unti unting inilapit ang mukha sa dalaga. Habang si Devon ay nagrarambulan ang tibok ng puso sa nerbiyos ba o sa kilig di niya malaman kaya napapikit na lang siya. Nang me maramdaman siya mainit na lumapat sa kanyang noo, mata, ilong, sa magkabilang pisngi at huminto ang mainit na hininga sa tapat ng bibig niya na may natitira pang munting pagitan. Ang kanilang noo at magkalapat ganun din ang ilong na kapwa nag uusap. Ramdam ng bawat isa ang bilis ng tibok ng puso nila. At bumuka ang bibig ng binata.

James: Dream of me tonight.

     At mabilis na inilapat ang labi sa labi ng dalaga sabay talikod at mabilis na sumakay ng sasakyan. Habang ang dalaga ay nakatulala lang habang tinatanaw ang sasakyang papaalis. Nagulat siya sa mabilis na pangyayari dinama na lang ng daliri niya ang labi niya na kanina ay nakalapat sa labi ng lalaki. Napangiti na lang siya at pumasok na sa loob ng bahay na wala pa rin sa sarili dahil ang piling niya ay nakalutang siya sa alapaap sa nararamdaman niya ngaun.

Chapter 22

      Lumipas ang araw at ngaun ay 1 buwan na sila sa nagpapanggap bilang magkasintahan. Ang magbabarkada ay nasa isang bench sa loob ng eskwelahan lahat sila dun ay nagkakasiyahan habang nagkkwentuhan. Dahil may dalang gitara si Bret ay lalong sumaya ng tumugtog ito ng isang awitin. Lahat sila at sumasabay sa pagkanta si Ryan ay namomoses kaya lahat ng napapadaan sa kanila ay di mapigilan ang mapangiti. Habang ang grupo ay nagkakasiyahan, ang isang tao na bubuo sa grupo ay di malaman kung ano ang pipiliin na tiyak na makapagpapasaya sa dalagang laging tumatakbo sa isip niya. Hanggang sa me naisip na siya at agad niya sinabi sa babae ang gusto niyang bilhin. Habang naghihintay ay sinulatan na niya ang card na ilalagay niya kasama ng regalo niya.

Fretzie: Best diba 1 month na kayo ni James. Kelan nga iyon? (tanong nito sa dalaga)
Ivan: Yeah,its been a month ang bilis ng panahon.
Devon: Hmmm,kahit ako nga nabibilisan din. (at ngumiti sa mga kaibigan)
Ryan: Devon san ang baby mo? (patudyong tanong nito habang nakangisi)
Devon: Tigilan mo ako Ryan ha. Di ko alam eh sabi niya malate daw siya ulet saka di na kau nasanay dun.

     Habang si Bret ay napatingin sa padating na tao na papalapit sa kanila at nag usap ang kanilang mga mata. Tanging si Bret lang ang nakakita na parating ito dahil halos nakatalikod ang ibang barkada niya patungo sa direksyon ng taong tinitingnan niya. At sumenyas na ito para tumunog siya. Habang pinapakinggan nila ang intro ni Bret lahat sila ay nakatingin dito habang si Devon i know that song thats one of my favorite.

I remember what you wore on the first day
You came into my life and I thought
"Hey, you know, this could be something"
'Cause everything you do and words you say
You know that it all takes my breath away
And now I'm left with nothing


      Nagulat sila ng marinig ang boses ng kumakanta dahil hindi ito ang kaibigang si Bret. Lilinga linga ang magkakaibigan. Hanggang sa mapatingin sila sa likod nila at nanlaki ang mga mata nila ng makilala kung sino ito.

 So maybe it's true
That I can't live without you
And maybe two is better than one
But there's so much time
To figure out the rest of my life
And you've already got me coming undone
And I'm thinking two is better than one


      Samantalang si Devon ay gulat sa nakita at di maiwasan ang pamulahan ng mukha at di mapigilan ang pagrambol ng puso niya sa sobrang kilig dahila ng gwapo gwapo ng binata. Tinitigan niya ang lalaki at ito ay matiim na nakatitig sa kanya may bitbit na puting roses ang binata at may 3 malaking balloons sa kabilang kamay sa bawat lobo ay may nakasulat I  LOVE YOU.

I remember every look upon your face
The way you roll your eyes
The way you taste
You make it hard for breathing
'Cause when I close my eyes and drift away
I think of you and everything's okay
I'm finally now believing


 
     At palapit ng palapit ang binata patungo sa direksyon ng dalaga. Habang sa buong paligid nila ay nakatingin sa kanila na di maiwasan ang kiligin sa nasaksihan nila. Si Fretzie ay tili ng tili sa kilig at kaligayahan para sa kanyang kaibigan. Habang si James ay nakalapit na sa dalaga ay hinawakan ang kamay nito ay inilalayan na makatayo. Inilapit ni James ang sarili sa dalaga at halos gahibla na lang ang pagitan ng kanilang mukha. Ang dalaga ay pulang pula ang mukha sa hiya. Habang ang binata ay titig na titig sa magandang mukha ng dalaga.
     
 That maybe it's true
That I can't live without you
And maybe two is better than one
But there's so much time
To figure out the rest of my life
And you've already got me coming undone
And I'm thinking two is better than one
     Natapos na ang kanta pero di pa rin inilalayo ni James ang mukha niya sa mukha ni Devon. Halos nagtitilian ang lahat ng tao sa paligid ng matapos ang panghaharana ng binata sa dalaga. At inaabangan ang susunod na gagawin ng binata. At hanggang magsalita si James kay Devon na halos pabulong lang na mararamdaman mo ang tunay na damdamin nito.

James: Happy 1st monthsary baby. I hope your happy and thank you for being by my side. (at binigyan ng mabilis na halik ang dalaga na lalong ikinatili ng mga tao sa paligid nila).
Devon: Thank you and happy 1st monthsary. (at binigyan ng matamis na ngiti ang binata nawala sa isip na lahat ito ay pawang pagpapanggap lang lahat ay isang malaking palabas).
Patrick: Kayong dalawa tama na yang titigan niyo at baka pareho na kayong matunaw niyan at kami naman dito ay langgamin lahat ka pagkasweet niyo.(panukso sa dalawa)
Ryan: Lilly that is so sweet James. I never thought you can do such thing like that with your girlfriend.
Ivan: Yeah,me too. Alam ko na iyan ang ayaw na ayaw mo gagawin sa mga naging gf mo. And since when you gave flowers and balloons. Iba talaga nagagawa ng pag ibig.(at tumawa ng mahina)
James: Guys, ano ba tigilan niyo na nga pang aasar sken masisira ang pagmomoment namin ng baby ko nito eh.(sabay akbay sa dalaga)
Fretzie: Oo,nga palibhasa kasi inggit lang kayo kasi wala kayong girlfriend ngaun.(pang aasar nito sa mga binata)
James: Let's celebrate guys kain tayo sa labas my treat.

     At naghiyawan ang mga kaibigan dahil manlilibre ang binata. Kaya lumakad na sila patungo sa parking lot kung saan nandun ang mga sasakyan nila. Dalawang sasakyan ang ginamit ng magbabarkada. Si Devon ay sa sasakyan ni James nakasakay at ang iba ay sa van ni Ivan.

Chapter 23

     Natapos ang masayang kainan ng magkakaibigan. At nagkayayaan ng silang mag uwian dahil me kanya kanyang lakad pa ang mga ito. Habang papunta sa resto na kakainan nila ay nagkayayaan ang mga taong sakay ng van ni Ivan mag gagala pa sila tutal friday naman ngaun kaya okey lang. Samantalang si James ay niyaya din si Devon na may pupuntahan sila after nila kumain at sinabi na tawagan na lang nila ang nanay nito upang makapagpaalam na gagabihin sila dahil mag alas syiete na. Habang sa kinapaparadahan ng kanilang sasakyan ay sumigaw ang Ryan sa dalawa.

Ryan: Bye loversss....(at nagchuva chuchu sign pa si Ryan na ikinatawa ng dalawa)
Patrick: Dude ikaw na bahala sa little sister ko ha. Ingatan mo yan at ingat sa pagdrive.(paalala nito)
James: Akong bahala ihahatid ko ng buo ang baby ko sa inyo. Enjoy guys.(at kumaway sa papaalis na sasakyan)

     Inakay na ng binata si Devon patungo sa sasakyan at pinagbuksan ito ng pinto. At sumakay na rin ang binata at pinaandar ang sasakyan ng may ingat.

Devon: James saan tayo pupunta.
James: It's a surprise. But I know for sure you will like it there. Malapit na naman tayo pero daan muna tayo sa store para makabili ng maiinom at makakain baka kasi magutom ka alam ko naman na mayamaya ay gutom kana.(panunukso nito sa dalaga habang nakangisi)
Devon: PAK! (isang malakas na hampas nito sa braso ng binata)
James: Aww...S**T,you really hit like a man. Are you sure your my baby? (tanong nito na nakakindat)
Devon: Gusto mong makatikim pa ng isa? (habang nakaamba ang kamay)
James: No,but if a kiss you can do it as many as you can.(sabi nito habang tumatawa sa kapilyuhan)
Devon: In your dreams. Di mo naman masyadong F na F ha. At magconcentrate ka nga sa pagdrive mo di yang lagi ka sken nakatingin di naman daan ang mukha ko noh.(kunwaring pagtataray ng dalaga)
James: Kung kasing ganda mo naman ang daan kahit habang buhay na lang ako tumitig sa iyo.

     Tumigil muna silang dalawa sa store na nadaanan nila at bumili ng maiinom at makakain. Napatingin na lang ang dalaga sa dami ng binili ng binata. Makakain ba naming lahat iyon eh dalawa lang kami di bale sana kung kasama namin ang buong barkada sabi ni Devon sa sarili. At nagbyahe na ulet sila sabi ni James mga 10 minutes ay nandun na daw sila. At narating nga nila ang lugar nasa isang mataas na lugar sila kung saan tanaw mo ang buong siyudad at madaming nagkikislapan na mga ilaw na ang sarap pagmasdan.

Devon: Wow,ang ganda. (wika ng dalaga na bakas ang pagkamangha sa mga mukha at pinagsawa ang mata niya para masdan ang magandang tanawin na nakikita niya ngaun).
James: I'm glad you like it here. (nakangiting sabi nito sa dalaga)

      Habang busy ang mga mata ni Devon sa pagtingin sa paligid ay busy naman si James sa pag aayos ng blanket at paglalagay ng mga pagkain na kanilang binili. At tinawag ang dalaga upang maupo dun para di ito mangawit pagtayo sa pagmasid sa paligid.

Devon: Saan ka nakakuha ng blanket? (nagtatakang tanong ng dalaga)
James: Syempre boy scout ako kaya lagi akong prepared.(at kinindatan ang dalaga at inirapan lang siya nito)

     Kumain sila ng binili ni James. At pinagbukas din niya ito ng C2 na favorite ng dalaga at halos lahat ng chips na nandun ay alam niyang paborito nito. Kain lang ng kain ang dalaga habang siya ay abala ang mata sa pagtingin sa bawat kilos ng dalaga hanggang makahalata ang dalaga.

Devon: Bakit di ka kumakain at nakatingin ka lang sa akin? Siguro iniisip mo na pagkain din ako at gusto mo akong kainin noh? (pabirong sabi nito at sinabayan ng tawa)
James: Kung pwede ka nga lang kainin ginawa ko na kanina pa. Dahil ikaw na yata ang pinakamasarap na pagkain na makakain ko. Pero sa ngaun hindi pa pwede maghintay pa ako ng tamang panahon. (habang matiim na nakatingin sa dalaga na may kasamang pang akit na ngiti)
Devon: Alam mo ikain mo na lang yan gutom lang yan. (sabay subo ng chips sa bibig ng binata). Ang ganda ng mga stars noh. Buti na lang madaming bituin ngaun maganda kasi silang pagmasdan.

     Humiga ang dalaga at pinagmasdan ang mga bituin sa langit. Habang si James ay di mapigilan na pagmasdan ang dalaga at napansin niya na medyo nilalamig ito kaya hinubad niya ang jacket na suot at ikinumot nito. Ngumiti ang dalaga sa kanya at nagwika ng "thank you". Umupo ang binata sa tabi ni Devon at dahan dahang iniangat ang ulo ng dalaga at inihiga sa kanyang hita. Para di ka mangawit at para mas komportable ang paghiga mo wika nito kay Devon. Nasa ganung posisyon sila ng biglang may shooting star na nakita si Devon at sinabi nito na magwish sila. At sabay nilang ipinikit ang kanilang mga mata at winika ang kani kanilang hiling. Devon "i wish im not dreaming its happening sana totoo na lang ang lahat at di lang pagpapanggap I want to be beside this man forever". James "i really love this girl beside me,sana di siya magalit sken kapag nalaman niya na lahat ng ginagawa ko ay totoo at di pagpapanggap lang. I want to be with her and love her Forever." At sabay na nagmulat ang kanilang mga mata at napatingin sa isa't isa na may mga ngiti sa kanya kanyang labi.

Chapter 24

     Parang isang panaginip lang ang lahat ng nangyayari at sana kung panaginip lang ay hwag na sana silang magising iyon ang pawang hiling ng dalawang taong nakatingin sa mga bituin ng gabing iyon. Madami sila napagkwentuhang dalawa nandun na magharutan sila at maghabulan sa isa't isa habang nakapaa lang hanggang sa mahuli ni James ang dalaga. Yakap niya ito sa likod habang nakapulupot ang mga kamay niya sa balingkinitang katawan ng dalaga. Nagpapapalag ang dalaga para makawala at makatakbo ulet ngunit sadyang mas malakas si James kaya ginawa niya ay iniikot ang dalaga habang yakap yakap niya ito hanggang sa mawalan siya ng balanse kaya ang nangyari ay pareho silang nahiga at gumulong sa lupa.

     Tawa ng tawa ang dalawa sa nangyari sa kanila. Hanggang sa matigilan silang dalawa at natahimik kapwa mga mata lang nila ang nag uusap. Biglang naconscious si Devon sa pwesto nilang dalawa dahil siya ay nakapatong sa ibabaw ng katawan ni James habang si James ay nakayakap pa rin ang mga kamay sa bewang niya kaya lalo pating naglapit ang kanilang mga katawan. Di maiwasan ng dalawa ang makaramdam ng kakaibang pakiramdam lalo pa at ramdam nila ang init ng katawan ng bawat isa at langhap ang mababangong hininga. Kaya biglang nagsalita si Devon at tumayo.

Devon: Sa sobrang bigat ko kasi natumba tuloy tayo. (at ngumiti na nandun pa rin ang pagkailang)
James: Yes,your heavy. Para akong bumuhat ng isang sakong bigas.(at tumawa ng malakas para mabawasan ang tensyon sa pagitan nilang dalawa).
Devon: Grabe ka naman ganun na ba ako kabigat? (gulat sa sinabi ng lalaki at nakalimutan na ang pagkailang niya)
James: No,I'm just kidding. Come with me I have a surprise for you.(hinila ang dalaga papunta sa kinalalatagan ng blanket at pinaupo ito)

     Pinapikit ng binata ang dalaga at kapag sinabi niya lang saka pwede nitong buksan ang kanyang mata. Dinukot ni James ang isang pulang box sa bulsa niya at binuksan ito natuwa siya sa nakita niya hinihiling na sana magustuhan ng dalaga at kinuha ang laman nito at inilagay sa kanyang palad. Winika ni James kay Devon "you can open your eyes". At dahan dahang iminulat ni Devon ang mata niya at tumambad sa kanya ang kwintas na may palawit na kurteng puso.

Devon: Wow,ang ganda James. (nakangiti kay James na nasiyahan sa nakita niya)
James: Its my gift for you for our 1st monthsary. You can look at the pendant its my idea.(nakangiti habang napakamot sa ulo niya)

     Pinagmasdan ni James ang pendant sa labas nito ay may naka ingrave na pangalan nilang dalawa "James & Devon" at napansin niya na pwede itong buksan. Kaya ingat na ingat na binuksan ito at tumambad sa kanya ang picture nilang dalawa sa loob nito kaya napangiti siya ng ubod ng tamis at niyakap niya si James tanda ng pasasalamat sa regalo nito. Isinuot ng binata ang kwintas sa leeg ng dalaga at ngumiti.

James: It looks perfect with you. I'm glad you like it. I want you to wear it always so you can remember me.
Devon: Thank you James. Don't worry its a promise. Alam mo weird din itong ginagawa natin were just pretending pero nagccelebrate pa tayong dalawa diba iyong mga in real relationship lang ang gumagawa nito.(sabi nito sa binata na medyo nalilito)

James: Our case is difference so don't bother yourself about it. And i told you that just think that this is for real and just enjoy what is happening. And I'm very much happy for what is happening I got to know you better. (nakangiting saad nito at pinisil ang ilong ng dalagaw).
Devon: Ok as you wish. Wait its my turn to give my surprise. Well, I know that were just pretending but I got to buy something just think that its my present for being nice to me and for making me happy.(nahihiyang sabi nito sa binata na may kasamang matipid na ngiti)

     Kinuha ng dalaga ang isang maliit na box sa kanyang bag at iniiabot ito sa binata. Kitang kita sa mukha ng binata ang pagkabigla dahil di niya iniexpect na may ibibigay sa kanya ang dalaga. Malapad ang mga ngiti sa kanyang labi ng inabot niya ang munting kahon kay Devon. At dahan dahan niya itong binuksan at napatingin siya sa dalaga ng makita niya ang laman nito.

Devon: Hope you like it. (kiming ngiti ng dalaga)
James: I don't like it but I love it. (kitang kita sa mukha niya ang kasiyahan at halos mapunit ang bibig sa pagngiti wari'y bata na nabigyan ng kendi)

     Niyakap ng binata ang dalaga tanda ng pasasalamat. At binigyan ng mabilis na halik sa pisngi. Pinagmasdan niya ang hawak niyang bracelet at may naka ingrave din ng pangalan nilang dalawa. Di masidlan ang kasiyahan na nadarama niya sa oras na ito daig pa niya ang pakiramdam ng tumama sa lotto sa sobrang kasiyahan. Kinuha ng dalaga ang bracelet sa binata at isinuot ito sa braso nito.

Devon: Yan bagay na bagay sa'yo. Hwag mo din huhubadin yan ha.(sabi nito na parang bata)
James: Opo,never ko siya huhubadin unless ikaw ang magsabi sken na di ko na ito kelangan isuot.(makahulugang sabi ng binata)

     Nagpasya na ang dalawa na umuwi dahil baka nag aalala na ang nanay ni Devon. Habang nasa sasakyan sila ay nagkakantahan ang dalawa. At minsan ay sabay na sisigaw ng malakas animong mga bata at saka magtatawan. At dumating na sila sa tahanan nila Devon nagmano ang binata sa nanay ni Devon at nagpaalam na rin. Hinatid ng dalaga ang binata hanggang sa sasakyan nito. At parehong nag gudnyt na sa isa't isa. Papasok na si James sa loob ng kotse ng lumingon ulet kay Devon na nakangiti ng matamis sa kanya di siya nakapagpigil kaya bumalik siya ulet sa dalaga at hinalikan ito sa labi. Nagulat ang dalaga sa ginawa ng binata. Ramdam niya ang mainit na labi na nakadikit sa labi niya at tinutukso tukso ito para tumugon din. Hanggang sa tumugon na rin si Devon kahit di niya alam kung tama ba ang ginagawa niya. Nagulat ang binata sa pagtugon ng dalaga pero lalo siya nasiyahan dahil dito. Maingat niyang hinahalikan ang dalaga at nakaalalay sa bawat galaw nito. Iniyakap na ng binata ang mga kamay niya sa bewang ng dalaga at ang dalaga ay kumapit na rin sa leeg nito upang makakuha ng lakas para sa kanyang mga binting nanghihina na sa kakaibang sensasyon na nadarama niya ngaun. Umabot ng ilang minuto ang halikan ng dalawa hanggang sa maghiwalay ang kanilang mga labi. Wala ni isa mang salita na lumabas sa bibig nila kapwa nakatitig lang sa isa't isa.

James: I'm going. Gudnyt baby. (wika nito na nahihiya habang me magandang ngiti sa labi)
Devon: Yeah,gudnyt. Ingat. (wika nito na pulang pula ang mukha)

     Kumaway ang dalaga sa paalis na binata at pumasok na sa bahay at dumiretso sa kanyang kwarto. Mabilis na nagpalit ng damit at nahiga sa kanyang kama. Habang nakahiga ang dalaga ay nakatingin lang siya sa kisame habang hawak hawak ng kamay ang pendant ng suot niyang kwintas. Di niya mapigilan ang mapangiti ng maalala ang nangyari ngaung araw na ito. Pinikit niya ang mata habang idinikit sa labi niya ang pendant na puso hanggang siya ay makatulog ng mahimbing.

Chapter 25:

      Ang isang buwan ay nasundan pa hanggang umabot sila ng tatlong buwan biglang nagpapanggap na may relasyon. Sa tatlong buwan na sila ay magkasama walang makakapagsabi na sila ay napapanggap lang dahil super sweet at maasikaso sa isa't isa just like a real relationship. Walang araw na hindi sila nagkikita o nagkakausap through call or txt man. Everything is very smooth in their so called relationship but untl when.
May lakad ang lahat ng boys ng barkada nila kaya ang dalawang babae lang ang magkasama sa loob ng campus. Sa may likod ng skul sila nakatambay me bench doon na pwede nila upuan.
Fretzie: Alam mo Devs simula nung naging kayo ni James ang laki ng pinabago mo. I mean mas lumabas iyong totoong ikaw mas may glow ang mukha mo na halatang inlove ka talaga. (kinikilig na sabi nito sa kaibigan niya)

Devon: Ikaw talaga lahat napansin mo. Maybe because I'm happy. Pero alam mo Fretz may sasabihin ako sayo sana hwag ka magagalit.
Fretzie: Bakit naman ako magagalit ano ba iyon?
Devon: James and I....were just pretending. (nakayuko na halos pabulong na sabi nito)
Fretzie: Wwwhhaaatttt??? Are you serious?..No,i know your just joking right?
Devon: How i wish I'm just joking but I'm not. I'm sorry if I didn't told you about that. Remember when we played billiard at Ryan's house and James won the game. We have a bet that who will win can ask anything. And this is what he wish for us to pretend just to avoid Anne. (naiiyak na sabi nito sa kaibigan)

      Lingid sa kaalaman ng dalawang magkaibigan ay may isa pang tao na nakikinig sa usapan nila. Dahil sa narinig ay lumabas ang ngiti sa kanyang mga labi sa sobrang kasiyahan at agad na umalis sa lugar na iyon para gawin ang nasa isip niya just to get what she wants.

Fretzie: Bakit ka pumayag? Imagine 3 months na kayong nagpapanggap ng di namin alam. At sino nga ba ang makakapagsabi na nagpapanggap lang kayo dahil halos lahat ng nakikita namin sa inyong dalawa ay ang normal na ginagawa ng magnobyo.
Devon: I'm sorry Fretz. (umiiyak na ang dalaga)
Fretzie: You don't have to say sorry I understand nagtampo lang ako. Pero sa akin ka nga ba dapat magsorry o sa sarili mo?
Devon: Huh. (di malaman ang isasagot nasa malalim na pag iisip)
Fretzie: Umamin ka nga sa akin. Are you happy that your in this situation? You really want na you and James were just pretending until the end?
Devon: Fretz naman eh. Yes, I admit I'm happy with our situation because I'm always with him but I don't want that were just pretending until the end of the show. Best nahihirapan na ako sa sitwasyon ko. (humahagulgol na ang dalaga kaya nilapitan na siya ni Fretzie at niyakap)
Fretzie: Shhh..hwag kana umiyak. Mahirap talaga yan di mo kasi namamalayan unti unti kanang nahuhulog ng di mo namamalayan at malalaman mo na lang kung kelan di mo na kayang bumangon at umalis kung saan ka nahulog. Pero alam mo Best hindi kasalanan ang mahulog at lalo na ang magpakahulog ng lubusan kung alam mo na willing kang saluhin ng taong iyon para hindi ka masaktan.
Devon: Hindi ko na naman inisip o plinano na mahulog ako sa kanya ng lubusan. Ang puso ko ang kusang nagpakahulog sa kanya ng lubusan. Pero natatakot ako at nasasaktan di ko alam kung makakaya ko kapag natapos na ang pagpapanggap namin. Nasanay na ako na lagi siyang nandyan sa tabi. Best mahal ko na siya. Mahal na mahal. (umiiyak na pag amin nito sa kaibigan)
Fretzie: Hwag kanang umiyak. Basta ano man ang mangyari nandito lang ako sa tabi mo. (wika niya sa kaibigan "how i wish James feel the same way kay Devon")

Chapter 26:

      Kinabukasan ay sa loob na ng kantin sa tambayan nila nagkita kita ang magkakaibigan. Nagkkwento si Ryan sa nangyari sa lakad nila kahapon na may nakilala siyang babae na tsinita at Jenny ang pangalan. Kaya naging tuksuhan si Ryan lahat ng kaibigan niya ay nagtatanong kung nakuha niya ang number nito. Pero umiling ang binata kaya kinantyawan pati siya na torpe at tinawanan lang sila. Habang si Devon at palinga linga may hinahanap ang mata niya ng may mamataan siyang nagmamadaling lalaki.

James: Hi baby (sabay kiss sa pisngi ng dalaga). Hi guys I'm sorry late pero ngayon na lang naman nangyari ito diba?(pabirong sabi nito na hinihingal pa)
Ivan: Bakit ka nga ba late ngayon?
James: Well,those girls hunting me again. At nahirapan ako malusutan ang mga babaeng iyon. Are you hungry baby I'm sorry talaga ha. Order na ako ng makakain na tayo let's go guys.

     Habang ang dalawang babae ay nagkatinginan lang. Medyo naiilang na si Devon kasi alam na ni Fretzie ang sitwasyon nila. Ngumiti sa kanya si Fretzie na sinasabing okey lang yan but be careful. At ngumiti si Devon saying thank you. Nag umpisa ng kumain ang magkakaibigan asikasong asikaso ni James si Devon kaya napapailing na lang si Fretzie sa dalawa at iniisip na sana totoo na lang kung anong meron sa dalawang kaibigan niya. Dahil alam niya parehong masaya sa isa't isa ang dalawa.

James: Baby di kita maihahatid mamaya after ng class natin kasi me practice kami mamaya eh. Sorry ha bawi na lang ako sayo ha. (naglalambing na sabi nito sa dalaga)
Devon: Don't worry its okey sasabay na lang ako kay Fretzie. Ingat ka mamaya ha para di ako mag alala.
James: Opo. Para sa baby ko lagi ako mag iingat. (at binigyan ng halik ang babae sa noo nito)

     Katatapos lang ng practice nila James at pauwi na. Malapit na siya sa sasakyan niya ng makita niya ang isang babae na nakasandal sa pintuan ng sasakyan niya.

James: What are tou doing here? (nakakunot noong sabi nito sa babae)
Anne: Well, I'm waiting for you. Because I have something important to say. (wika nito na sinabayan pa ng kindat sa binata)
James: What ever it is I don't care. I don't have time to listen so please get out of my way.
Anne: You don't have time? Huh,are you kidding me?..Walang kang time to listen but you have time to pretend with your co-pretender Devon. Right? (nakataas ang kilay na sabi nito sa binata habang pinipigilan ang pagtulo ng luha)
James: What are you talking about? And don't drag Devon in this crazy conversation of yours.
Anne: How can't i drag Devon here kung siya ang kasabwat mo to pretend to be your girlfriend just to get rid of me? And don't dare to deny it dahil alam ko na ang totoo. I heard it to Devon herself talking to Fretzie.
James: Maybe you heard it right that were just pretending. But you know what in my part I'm not pretending its real. Kung ano man ang nakita niyo at ginawa ko lahat iyon totoo galing sa puso ko. So its none sense kung malaman mo man na were just pretending because in my heart were not.
Anne: Ano bang ayaw mo sa akin? Ano pa ba ang kulang? Ano pa ang dapat kong gawin para mahalin mo ako hindi naman ako pangit. Siguro naman karapat dapat din naman akong mahalin. (umiiyak na sabi nito sa binata)
James: Please don't cry. There's nothing wrong with. Your pretty and I'm sure there's a lot of man who really admires you and willing to love you. But I don't feel anything towards you. My heart belongs to someone else.
Anne: Do you really love her? (umiiyak na tanong nito)
James: Yes, I really love her. (nakangiting wika nito na bakas na ang pagmamahal sa mga mata nito)
Anne: Can you atleast consider me as your friend?
James: Yes, of course. Honestly i have nothing against you. Kaya lang di ko lang gusto na halos lagi kayo nakahabol sa akin kaya lumalayo ako. You don't have to that thing para lang mapalapit ka sa isang taong mahal mo. Hindi maganda kapag pilit mo nakuha ang gusto mo mas maganda na kusang loob na binigay sa iyo. Someday darating ang time na makikilala mo din ang taong para sa iyo na di mo na kelangan ipilit ang sarili mo.
Anne: Thank you. I know I done lot of stupid things. Sana kalimutan mo lahat ng iyon kasi nakakahiya now ko na lang narealize how stupid i am to do such thing like that. Sana makapagsimula tayo ng maayos as friends.(hiyang wika nito sa binata)
James: No problema. So,friend? (wika nito habang nilahad ang kanyang kamay)
Anne: Friends. (nakangiting tinanggap ang kamay ng binata)

     Habang sa kanyang sasakyan ay di pa rin mawala ang ngiti sa kanyang mga labi. Sa wakas solve na ang problema ko wala na ako alalahanin. I'm glad na maayos na natanggap ni Anne ang lahat. Now its the time na tapusin na ang pustahan na meron kami ni Devon.

Chapter 27:

     Nagkakasiyahan ang lahat sa bahay nila Bret nagkakatahan at nagsasayawan ang lahat dahil birthday ni Bret ngayon. Simpleng party lang with his family ang friends pero ganun pa man sobrang nagkakasayahan ang lahat lalo na at laging pakwela si Ryan sa mga tao doon. Sa mga kaibigan niya ay meron isang nadagdag si Anne. Dahil kinausap ni James si Bret kung pwede isama niya si Anne to have a new start of friendship nagtataka man ay pumayag na rin si Bret kahit na may pagtutol na nadarama.

     Nagtaka ang lahat ng kaibigan nila ng makita na kasama ni James si Anne. At mas doble ang shock na nadama ni Devon sa nakita. Now I know what your reason and its her bulong ni Devon sa sarili na pilit tinatago ang sakit na nadarama. Tumawag kasi si James sa kanya na di siya masusunod para sabay sila papunta sa party ni Bret and the reason ay si Anne ang susunduin nito and it really hurts feeling niya pinaghihiwa ang puso niya sa sakit.

James: Hi baby. (sabay kiss sa pisngi ni Devon). You really look great tonight. I bring a new friend here. (sabay pakilala kay Anne.
Anne: Hi,sorry i came here even I'm not invited. I really want to start a new friendship with you guys I hope I'm welcome.
Bret: No,it's okey no problem and since friend kana ni James diba your welcome. (pagak na tawa nito para mawala lang ang tension sa paligid)
Ivan: Hey,guys pakainin muna natin ang bagong dating baka gutom na. Kasi tayo tapos na naman kumain eh.
James: Oo nga pala. Anne I'm sorry I forgot baka gutom kana. Wait lang kuha ako ng food natin.(at nagmamadaling kumuha ng pagkain nilang dalawa)

     Habang si Devon ay matipid lang na nakangiti sa mga kaibigan niya. At tahimik lang na nakikinig at nagmamasid sa mga pinag uusapan ng mga ito. Sa ginawa nilang pagpapanggap ni James ito na yata ang pinakamahirap para sa kanya ang magpanggap na balewala lang ang lahat ng nakikita at naririnig niya. Mahirap pala magpanggap na hindi ka nasasaktan pero ang totoo ang sakit sakit. Pilit na kinakalma ni Devon ang sarili upang di tuluyang tumulo ang luha sa kanyang mga mata. Habang si Fretzie ay alam kung anong nangyayari sa kaibigan kaya sinaklolohan niya ito.

Fretzie: Devs samahan mo ako sa garden medyo naiinitan ako I need some fresh air. Kakain pa naman sila balik na lang tayo.
Devon: Hmmm..sige. (wala sa sarili na wika nito sa kaibigan)
Fretzie: Guys iwan muna namin kayo ha. Anne excuse us for a while just enjoy the meal balik kami mamaya.
Anne: It's okey and thank you. (tipid na ngiti nito sa dalaga)

      At nagmamadaling naglakad si Devon palayo sa lugar na iyon. It's not Fretzie who needs some fresh air kundi siya ang mas may kelangan nito. Feeling niya nakalanghap siya ng madaming usok para mahirapan siya makahinga. Parang sinasakal ang puso niya sa sakit. At di na niya napigilan ang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata. Nakita ni Fretzie ang kaibigan na yumuyugyog ang balikat tanda na di na nito nakaya at inilabas na ang sakit na nadarama. Lumapit siya sa kaibigan at niyakap ito habang tinatapik ang likod ng dalaga.

Chapter 28:

      Halos nailabas na yata ang lahat ng luha niya pero hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. At dahil sa pagluha ay mugto na ang mata ng dalaga kaya sinabihan siya ng kaibigan na hwag na umiyak dahil masyado ng halata ang mata niya at tiyak na magtatanong ang mga kaibigan nila.
Fretzie: Devs hwag kanang umiyak tingnan mo ang mata mo magang maga na. Kapag nakita ka nila na ganyan tiyak na mag aalala sila.

Devon: Thank you best kasi lagi ka nandyan para sa akin. I just can't help to cry. Bakit ganun sobrang sakit ng nadarama ko makita ko lang na magkasama sila para ng pinapatay ang puso ko.
Fretzie: I know its hard for you lalo na how you started with this kind of relationship you have with James. At mas lalo mo tatagan ang sarili mo dahil lahat ng palabas ay may katapusan. And your not even sure how's James true feelings about this. I don't want you to see like this being hurt in the end.
Devon: I know its a stupid thing na pumayag ako sa sitwasyon na ito without thinking na ako pa rin ang talunan sa bandang huli. All things happened ng di ko inaasahan. Habang tumatagal namamalayan ko na lang na gusto ko na ang ginagawa kong pagpapanggap with James at lahat ng iyon I'm not pretending at all. Alam ko wala ako karapatan but I can't help na masaktan at magselos lalong lalo na di ko naman pag aari si James.
Fretzie: Okey,thats enough baka umiyak ka na naman. I hope maayos niyo na ang gusot na pinasukan niyo lalo na at ikaw ang mas nahihirapan. Pasok na tayo sa loob nagtataka na siguro nila ang tagal nating bumalik.

     Huminga muna ng malalim si Devon bago pumasok at lumakad palapit sa mga kaibigan. At ngumiti ng maganda na parang walang nangyari.

James: Saan kayo galing? I'm looking for you. (nag aalalang tanong nito sa dalaga)
Devon: Sinamahan ko lang si Fretzie sa garden nagpahangin lang. Tapos na ba kayong kumain? (matamis na ngiti niya sa lalaki pero sa loob ng puso niya hindi magawang ngumiti)
Anne: Yes,sarap nga ng pagkain nila. Anyway Devon thank you and sorry for what i've done something rude to you before. Hope we can be friends. (at ngumiti sa dalaga)
Devon: No problem. (at sinuklian niya ito ng ngiti)

     Lumipas ang oras at ang lahat at nagkakasiyahan na sayaw dito sayaw doon. Habang may mga hawak ng wine glass sa mga kamay nila. All of them having a great time and enjoying the party. While Devon can't really feel that she's having fun at all dahil mahirap talagang mag enjoy lalo na kung may mabigat kang nadarama sa puso mo. And James notice that there's something wrong with Devon. Yes,she's smiling ang dancing pero di mo makikita sa mata nito na nag sasaya talaga siya. Kaya bumulong siya sa dalaga at hinawakan ang kamay nito at lumakad palayo sa mga taong nagkakasiyahan. At nagtungo ang dalawa sa garden sa likod ng bahay nila Bret.

James: Baby are okey? (nag aalalang tanong nito sa dalaga)
Devon: Yes, I'm okey. Why? (at pilit na ngumiti ng pagkatamis tamis)
James: Pansin ko lang na parang di ka talaga nag eenjoy. Yes, your laughing and having jokes but your eyes tells opposite of it. May problema ba?
Devon: Walang akong problema. Ikaw talaga pati ba mata ko nababasa mo na rin? (at tumawa ng pagak)
James: Yes, I can tell everything because I know you so well. Kaya alam ko kung kelan ka masaya, malungkot at kung may gumugulo sa isipan mo.
Devon: Ikaw talaga walang ngang problema. At kung meron man I think di mo na kelangan problemahin pa iyon.

     Biglang natahimik sa paligid ng dalawa nakaupo sila sa isang bench dun sa garden. Walang gustong bumasag ng katahimikan pawang mga nakatingin lang sa bituin sa langit at di rin nila alam kung ano ang sasabihin.

James: Baby i have something to say. (pagbasag niya sa katahimikan)
Devon: Hmmm,okey ano ba iyon? (mahinang sabi niya pero kinakabahan sa sasabihin ng binata. Dito na ba kami magtatapos tanong niya sa sarili)
James: I don't know how to start but its about Anne.
Devon: Okey. (nakatungong wika nito na di inaalis ang mata sa lupa. Ito na ang kinakatakutan ko I should prepare myself di niya kelangan makita na nasasaktan ako)
James: I got to talked to her and everything is okey now. And you know what she's cool and very nice person pala. So thats why we decided to start a new. (nakangiting kwento nito sa dalaga)
Devon: Wow,talaga di mabuti. I'm happy for you atleast wala ka ng problema. At maganda na magsisimula kayo ni Anne ng bago so you can now each other well diba? (pilit na pinapakita na masaya siya sa nalaman pero ang totoo gusto na niyang umalis sa lugar na iyon para di na marinig ang sasabihin ng lalaki dahil di na niya kaya ang sakit na nararamdaman)
James: Happy din ako kasi now i got to know the real Anne. And because everything is okey I want to end the bet that we have. I know its kinda hard for you and I'm being selfish to drag to this but I'm happy because I got to know you much better. (matiim na nakatitig sa dalaga habang nakangiti ito)
Devon: Thats good. Yes,its very hard for my part for you to drag me in this situation. And I'm happy the show is over what a relief ngayon makakahinga na ako maluwag. (pilit na ngumiti ang dalaga. Pilit na pinapakita na di siya apektado sa sinabi ng binata pero gusto na niya magcollapse sa sakit.)
James: I know your happy the show is over I also felt the same way. But I....
Devon: Wait lang I need to go to tha ladies room. (nagmamadaling umalis si Devon sa lugar na iyon halos tumakbo siya gusto niyang maglaho na parang bula.)

      Walang nagawa ang binata kundi sundan ng tingin ang dalaga. Dahil bigla nitong pinutol ang sasabihin niya sana "but I want us to start a new beginning lets make it official,not pretending what we need to be,but to show how we truly feel for each other". Lumuluha ang dalaga na nilisan ang bahay na iyon na hindi nagpaalam sa mga kaibigan lalong lalo na kay James na naghihintay sa kanyang pagbalik. Sana panaginip na lang ang lahat. Dumating na ang kanyang kinakatakutan tinatapos na niya ang lahat para sa amin dahil he wants to start a new beginning with Anne. I need to move on kahit mahirap pipilitin ko I don't want to be selfish I want him to be happy with Anne. At humantong siya sa isang desisyon.

Chapter 29:

     Nagkulong sa kwarto niya si Devon at doon binuhos niya lahat ng luha na kanina pa gustong pumatak. Hindi niya maipaliwanag ang sakit na nadarama niya ngaun. Di rin niya alam kung makakaya niya ba ang makapag move on and leave a life without James by her side. Hilam ng luha ang kanyang mga mata habang nakatitig sa litrato nila ni James kuha iyon nung 2nd monthsary nila sino ba ang makakapagsabi na nagpapanggap lang sila sa larawan na iyon. Habang ang isang kamay ni Devon ay hawak hawak ang kwintas na bigay ni James sa kanya. Bakit ganun ang dali para sa akin na mahalin ka pero sobrang hirap para sa akin ang kalimutan ka. Sana totoo na lang ang lahat ng ito kaso isa lang siyang panaginip at ngayon kelangan ko ng gumising na wala ka sa piling ko wika niya habang nakatingin sa larawan partikular sa mukha ni James at umagos ng umagos ang luha sa kanyang mga mata hanggang sa makatulugan niya ang pagluha.

     Habang sa party at hanap ng hanap si James sa dalaga dahil di na ito bumalik. Tinanong niya ang mga kaibigan pero di nila alam saan nagpunta ang dalaga kaya pinakausapan ni James si Patrick na tumawag sa bahay nila kung nandun na ang dalaga at ang nanay nila ang sumagot at nasa kwarto na dw ito at natutulog dahil sumama ang pakiramdam. Nakahinga ng maluwag si James pero di mawala ang pag aalala dahil hindi ugali ng dalaga ang umalis ng di nagpapaalam. Habang si Fretzie ay tahimik na nakamasid kay James kita niya ang pag aalala nito sa kaibigan at ramdam na niya ang dahilan ng biglaang pag alis ng dalaga sa party ng walang paalam.

     Sikat ng araw ng tumatawa sa mukha niya ang nagpagising sa dalaga. Minulat niya ang kanyang mga mata habang hilot hilot ang ulong sumasakit. Bumangon siya at naghilamos ng mukha pagtingin niya sa salamin di niya nakilala ang sarili. Sarili ba niya ang nakikita niya wari'y ibang babae ang kaharap niya. Isang babae na mugto ang mata nangingitim ang ilam ng mata at ang dating mukha na punong puno ng saya ay napalitan ng mukhang walang buhay. Isang katok sa pinto ang nagpabalik sa kanyang sarili.

Devon: Pasok. (walang buhay na sabi nito at lumabas ng banyo)
Fretzie: Oh my God! Anong nangyari sayo? Look at yourself para kang zoombie sa itsura mo. Are you okey?
Devon: Over ka naman. Oo naman okey ako.
Fretzie: Are you trying to convince me that your okey or yourself? Alam ko mahirap ang nararamdaman mo ngayon. Pero malay mo diba James feel the same way. Nagkausap na ba kayo?
Devon: Imposibleng mangyari iyon. We already talked last night and he put an end in what we have. And she wants to start a new with Anne. And he doesn't need me in the picture. And the truth really hurts and I need to accept the truth.
Fretzie: Did he really say that he doesn't need you?..Did he really said that he likes Anne or something.
Devon: He didn't really say that directly to my face but that is what he meant with the conversation we had. And maybe he likes Anne. Di ko alam kung kaya ko pang humarap sa kanya na di niya makikita na naapektuhan ako at nasasaktan kaya I'm planning na umiwas muna sa kanya. Help me.
Fretzie: Do you think thats the best thing to do? O baka naman mali ka lang ng pagkakaintindi. I hope mas mapag usapan niyo ng maayos ang lahat ng ito. Imagine 3 months kayong in relationship me pinagsamahan kayo imposible na balewala lang din iyon kay James.
Devon: I don't know. Basta ang gusto ko umiwas sa kanya so that I can move on.

     Walang nagawa dalaga sa desisyon ng kaibigan. Pero alam niya pareho lang ng nararamdaman ang dalawa they just need to talk para malinaw ang lahat kaso pano mangyayari kung si Devon na mismo ang gustong umiwas at lumimot.

Chapter 30:

      Ilang araw na siyang iniiwasan ni Devon ni hindi rin nito sinasagot ang tawag niya kahit ang txt kapag nasa school sila kapag dumadating siya aalis naman ang dalaga at magdadahilan na may gagawin pa ito sa library. Hindi niya alam kung bakit nagkakaganun ang dalaga kung me problema ba o sadyang hindi nito gusto na makasama pa siya lalo na at tapos na ang problema niya kay Anne. Sobrang miss na miss na niya ang dalaga di siya sanay na di niya nasisilayan ang matamis na ngiti nito ang marinig ang malambing na boses nito. Hindi buo ang araw niya na wala ang dalaga. Kelangan ko gumawa ng paraan kung lagi niya akong iniiwasan ng ganito I really need to talk to her.

      Halos isang linggo ng ganun ang sitwasyon ng dalawa kaya di na mapigilan ng ibang barkada nila ang makialam. Tinanong nito si James kung anong problema nila ni Devon kung nag away daw sila. At pinaliwanag ni James ang lahat sa mga kaibigan at halos lahat sila ay nagulat na ganun pala ang sitwasyon ng dalawa. Habang si Patrick naman ay tahimik lang hindi mabasa ni James kung ano ba ang iniisip nito.

James: I know we start in a wrong way. Pero kung ano man ang nakita niyo na ginawa at sinabi ko kay Devon totoo lahat iyon walang halong pagkukunwari. Nasali man si Anne kung bakit namin ginawa ang pagpapanggap but my real reason is to be closer to Devon to know her better. Pat I don't know what you think about me but honestly I'm serious with your sister I really love her. (wika nito sa kapatid ni Devon na makikita ang sensiridad)
Patrick: I'm glad to her that. You know how much I love my sister I don't want her to get hurt. Does my sister know about your feelings? Kasi sa nakikita ko ngayon nasasaktan ang kapatid ko. At iba ang kinikilos niya ngayon kesa dati na punong puno ng sigla. (wika nito na nag aalala sa kapatid)
James: I'm going to tell her in Bret's party pero bigla na lang siya umalis kaya hindi ko na nasabi. And the rest is history iniiwasan niya ako ngayon. Hindi niya ako kinakausap even sa txt at di niya sinasagot ang tawag ko. I really don't know what to do. I miss her so much.
Bret: That's the big problem. Mukhang todo ang pag iwas niya sa iyo. Maybe she taught na kayo na ni Anne. Remember you bring Anne to my party and you said na you told Devon everything is okey with you and Anne.
James: Yes, I told her about it. But it doesn't mean na kami na ni Anne. Maybe she misunderstood what I say. I'm planning to tell her that night what I feel and I want to start our relationship for real without pretending. Guys help me to settle this. I need your help para makausap ko si Devon. I have a plan I hope you can cooperate with me.
All the boys: You can always count on us. Let's do it. (at pinag usapan na nila ang plano ni James at sumang ayon silang lahat sa plano)

     Tinawagan ni Bret si Fretzie at sinabi niya dito lahat ng napag usapan nila kanina. Nabanggit niya na rin ang plano ni James at di maiwasan ni Fretzie ang tumili sa kilig para sa kaibigan lalo na at nalaman niya na mahal pala ni James ang dalaga. Kaya sumang ayon siya kay Bret at gagawin daw niya ang the best niya kaya dali dali siyang nagbihis at pumunta sa bahay nila Devon.

Fretzie: Devs pwede mo ba akong samahan kasi kasal ng cousin ko sa sunday wala akong makakasama kasi di pwede sina mommy at daddy.
Devon: Hmm,sige wala naman ako gagawin eh. Gusto ko pati malibag para di ako isip ng isip. Where's the wedding?
Fretzie: Yes,thanks best! Sa isang isla na pag aari nila for sure magugustuhan mo doon. Kaya bring your swimsuit okey at saka beach wedding pati iyon so wear your best. (sabay kindat sa dalaga)
Devon: Pilya ka talaga why should I wear my best hindi naman ako ang ikakasal.
Fretzie: Bakit ang ikakasal lang ba ang may karapatan? Anyway,musta na kayo ni James di mo pa rin ba titigilan ang pag iwas mo sa kanya?
Devon: I don't know until when. Siguro kapag alam ko na okey na ako at di na ako masasaktan then di ko na kelangan umipas pa diba? (bakas sa mukha ang lungkot ng dalaga)
Fretzie: Alam mo pinapahirapan mo ang sarili. Bakit di kayo mag usap para malinaw niyo ang lahat diba? What if pareho pala kayo ng nararamdaman sa isa't isa di hindi mo na kelangan umiwas at masaktan pa.
Devon: What if kung hindi diba? Ayaw ko na siya pag usapan alam mo naman I'm trying my best to forget him kahit ang totoo hirap na hirap ako. How I wish pagnatulog ako at pag nagising ako wala na ang lahat ng sakit at makalimutan ko na ang lahat.

      Nakatingin at nakikinig lang si Fretzie sa kaibigan. Naawa siya dito dahil masyado nito pinapahirapan ang sarili. Hold on my friend dahil sa sabado lahat ay mababago para sa iyo. Sana maging maayos ang lahat I want to see you happy with the man that you love who loves you more than you ever know. At di mapigilan ni Fretzie ang mapangiti sa kilig habang iniisip ang mangyayari para sa kaibigan.

Chapter 31:

     Sabado naka impake na ang dalaga para sa lakad nila ni Fretzie. Mamaya pa ang flight nila 11:00 am. Pagkatapos isara ang maleta at pumasok na ng banyo ang dalaga para maligo para fresh ang pakiramdam niya bago sila magbyahe. Habang sa isla ay busy ang mga kalalakihan para sa magaganap mamaya. Halos lahat ng plano ay maayos nilang nagawa at excited na sila sa mangyayari.

     Pasakay na ng eroplano ang dalawang dalaga. Bakas sa mukha ni Fretzie ang excitement samantalang si Devon bagamat nakangiti ang mga labi pero hindi mababakasan ng sigla ang magagandang mata nito. Sa may tabi ng bintana nakaupo si Devon at kalapit niya ang kaibigan.

Fretzie: OMG,excited na talaga. (ngiting ngiti na wika nito at di mapakali sa upuan)
Devon: Alam mo ang weird mo ngayon. Baka naman madaigan mo pa ang bride to be sa sobrang excitement mo. (naiiling na wika nito sa kaibigan)
Fretzie: Alam mo ikaw simula ng maging ganyan ang puso mo super sungit mo na. At di mo ba alam ang salitang HAPPY at SMILE? Aba,naman kasi lagi ka na lang seryoso ni hindi na maipinta ang mukha mo. Ikaw rin tatanda ka agad magkakawrinkles ka. (panunukso nito sa kaibigan na sinamahan pa ng kindat)
Devon: Hmp,ewan sayo ako na naman ang nakita mo at dapat pasalamat kapa nga dahil pumayag ako na sumama sayo noh. Makatulog na nga lang. (pairap na sabi nito sa dalaga at pinikit ang mata para lang makaiwas)
Fretzie: Hmp,sungit. Marerealize mo na ikaw pa ang dapat magpasalamat sa akin na sinama kita dito. (makahulugang bulong nito at napangiti ng maalala ang mangyayari mamaya)

     Nakalapag na ang eroplanong sinasakyan ng dalawang dalaga pero need pa nila sumakay ng boat para makarating sa islang pupuntahan nila halos 2hrs din silang magbabyahe papunta doon. Kaya nagrereklamo si Devon na ang layo layo pala ng pupuntahan nila saang lupalop daw ba ng Pilipinas iyon. Tumawa lang si fretzie sa kaibiga at winika na malay ko ba na ganito kalayo ang lugar na ito. Nang makarating sa isla ang dalawa di nila mapigilan ang mapanganga sa paghanga sa ganda ng isla. Puting puti ang buhangin at asul na asul ang tubig. Madaming mga puno at mga bulaklak sa paligid. At sa banda roon nakatayo ang isang malaking puting bahay.

Devon: I'm in paradise. (wala sa sarili na wika nito habang paikot ikot habang ginagala ang kanyang mata sa paligid)
Fretzie: Ang ganda ganda dito best. Tama lang talaga na pumunta tayo saka sulit ang matagal na byahe natin sa ganda ng paligid diba?
Devon: Tama ka dyan. Kung ganto naman kaganda nag pupuntahan mo. Thank you for inviting me.(ngumiti sa kaibigan at yumakap dito)

     Naagaw ang attention nila ng may lumapit sa kanilang babae at winelcome sila sa isla. Kinuha ng 2 lalake ang mga gamit na bitbit ng magkaibigan. Sinamahan sila ng babae sa kanilang kwarto at sinabing magpahinga na muna at ipapaakyat na lang ang kanilang meryenda.

Fretzie: Sarap naman ng buhay nito para tayong prinsesa imagine me taga hatid pa ng food sa kwarto natin.
Devon: Oo,nga. Kaso diba nakakahiya pwede naman tayo bumaba para doon kumain diba. Kaso pinapasok na tayo agad dito sa kwarto. (wika nito at lumapit sa bintana at pinagmasdan ang paligid na tunay na nakaakit sa kanyang paningin.)
Fretzie: Devs me dinner tayo mamaya so kelangan natin magpaganda ng bonggang bongga.(at sinabayan ng tawa)

      Mayamaya lang ay dumating na ang pagkain nila. Agad na kumain ang dalawa at napagpasyahan na mag beauty rest muna para fresh sila mamayang dinner. Walang kaalam alam si Devon ang kaibigang si Fretzie at nagkukunwaring natutulog pero busy ito pagtxt kay Bret about sa plano nila at lahat ay sumasang ayon sa kanila. Ilang oras din nakatulog si Devon ang sarap ng tulog niya lalo na at ang ganda ng panaginip niya dahil kasama niya ang lalaking mahal niya. Habang si Fretzie ay lumabas ng banyo katatapos lang maligo.

Fretzie: Goodevening sleeping beauty. It's time for you to take a shower and make yourself stunning beautiful tonight. (wika nito sa dalaga na may kasamang matamis na ngiti)
Devon: Puro ka kalokohan. What time is it? Ang dilim na agad sa labas ah. (wika nito na nakatingin sa labas ng bintana.)
Fretzie: Well,madilim na talaga sa labas dahil kung titingnan mo ang relo mo eh malapit na po mag alas syiete. So,ibig sabihin kelangan mo ng magmadali at baka abutin tayo ng umaga bago makakain. (pang aasar niya sa kaibigan habang papasok na ito ng banyo)

     Nag aayos na lang ng sarili niya si Devon. Naglalagay siya ng konting make up na never naman niyang nakasanayan. Di kasi siya tinantanan ng kaibigan at ito rin ang pumili ng isusuot niya isang simple white tubedress ang pinasuot nito sa kanya na medyo hapit sa katawan at paballon sa ilalim na aabot hanggang tuhod. Medyo alangan pa siya sa suot dahil di siya sanay na magdress at magpakagirly. Kinulot nito ang kanyang buhok at hinayaan na nakaladlad. Nang tingnan niya ang sarili sa salamin ay halos di niya makilala ang sarili.

Fretzie: OMG,your so pretty best. Kapag nakita ka ng mga binata dito tiyak pagkakaguluhan ka.
Devon: Hindi ba masyado naman over ang itsura ko. Baka mamaya madaigan pa natin ang ikakasal.
Fretzie: Ano kaba anong over dyan. Ang ganda ganda mo nga eh. Saka hwag mo na isipin iyong ikakasal. (bungisngis na sabi nito)

      At lumabas na ng kwarto ang dalawa. Paglabas nila ng bahay ay napanganga si Devon sa ayos ng paligid. Nagkalat ang mga candle lights na magsisilbing guide nila sa pupuntahan nila. Ang romantic naman ng ikakasal na ito. Ang swerte ng girl na mapapangasawa ng pinsan ni Fretzie di mapigilan ni Devon ang mangarap dahil sa ganda ng paligid. Pero napansin ni Devon na parang wala masyadong bisita eh bukas na ang kasal. Malapit na sila sa isang lagoon kung saan nandun ang isang di kalakihang lamesa na napakaganda ng pagkakaayos at napansin niya iilan lang ang plato na nalakagay sa lamesa. Habang si Fretzie naman ay lumakad pa rin palapit sa tabing dagat at doon makikita mo pa rin ang magandang pagkakaayos simula sa mga ilaw at gayak sa mga puno. Kahit sino ang makakita nito ay maiinlove sa paligid. Masarap siguro na kasama mo ang taong mahal mo sa ganitong napaka romantic na atmosphere.

Fretzie: Devs okey lang sayo na tayong dalawa lang ang magkasalo sa dinner. Pero hwag ka mag alala very special dinner naman ang binigay sa atin.
Devon: Oo,naman walang problema sa akin. Teka diba nandun ang handaan bakit tayo nandito.(nagtatakang tanong nito sa kaibigan)
Fretzie: Kasi po doon tayo kakain. (sabay turo gamit ang nguso niya)
Devon: Wow,seryoso ka dyan talaga tayo magdinner baka naman para sa ikakasal yan magalit sa atin. (nag aalalang tanong nito habang di maalis ang mata sa pagkakainan nila. Sino ba ang di makakapansin sa isang balsa na animo sa penikula lang niya nakikita. Maayos ang pagkakagayak nito puno ng puting rosas ang palibot nito na nagbibigay na romantic atmosphere nito. Isama na rin ang magandang pagkakagayak ng lamesa with candle lights pa.)
Fretzie: Nagustuhan mo ba?(pilyang tanong nito sa kaibigan)
Devon: Hindi. I love it. Napakaganda and very romantic ng place na ito kahit sinong babae siguro di maiiwasan ang di mainlove kapag ganto kaganda pagdadalhan sayo. Dapat si Bret ang kasama mo sa dinner na ito parang dinnerdate lang.(bungisngis na sabi nito)
Fretzie: Don't worry next time siya na ang kasama ko for the mean time this night is for you. I want you to enjoy the night and open your heart to be happy. Alam mo naman Devs na wala akong ibang hangad kundi ang lumigaya ka. Hwag kang matakot buksan ang puso mo. Let yourself happy. Iwan muna kita I need to go to the bathroom it won't take long. (iniwanan ng matamis na ngiti ang kaibigan bago umalis)
Devon: Alam mo ang drama mo ngayon. Cge na go mag CR kana.

      Habang nakaupo si Devon at nakatingin sa paligid ang isip niya ay naglalakbay. Iniisip niya ang mga nangyari nitong nakaraang araw at ang sinabi ni Fretzie bago ito umalis. Masyado lang ba akong takot na malaman ang katotohanan. Feeling niya ngayon naging unfair siya kay James dahil bigla na lang siya umiwas dito na walang paliwanag. She doesn't even listen to his explanation and didn't bother to give him a chance to talk to her.

Chapter 32:

      Dahil sa paglalakbay ng isip ng dalaga ay di niya napansin na may tao na siyang kasama sa balsa. Kahit sinong babae yata ang makakita dito ay di magdadalawang isip na bigya ito ng second look. Bakit nga ba hindi sa taglay nitong kagwapuhan at magandang tindig lahat ng kababaihan ay hahangarin na mapag may ari ang lalaki. Habang si Devon naman ay naglalakbay pa rin ang isip "I really miss him...siya kaya namimis niya rin kaya ako?" tanong ng dalaga sa sarili.

I've got an angel
She doesn't wear any wings
She wears a heart that can melt my own
She wears a smile that can make me wanna sing

      Nagulat si Devon ng may marinig na tinig sa likuran niya. At di siya pwedeng magkamali kung kaninong boses iyon. Dahil kahit siguro me takip ang tenga kilala niya ang may nag mamay ari ng tinig na iyon. Dahil puso niya kilalang kilala din ang tinig na iyon. Di malaman ni Devon kung lilingon siya natatakot siya na baka mamaya panaginip lang pala at nabibingi lang siya.

She gives me presents
With her presence alone
She gives me everything I could wish for
She gives me kisses on the lips just for coming home


     Dahan dahang humarap ang dalaga sa kinaroroonan ng may nag mamay ari ng tinig na iyon. At halos tumigil ang tibok ng puso niya ng masilayan ang mukha ng lalaking pinakamamahal niya. At nagtama ang mga mata ng dalawang nilalang. Pawang mga mata na lang nila ang nag uusap. Kitang kita ang pananabik at pangungulila sa mga mata ng lalaki.

She could make angels
I've seen it with my own eyes
You gotta be careful when you've got good love
Cause the angels will just keep on multiplying

        Hindi maiwasang pamulahan ng mukha ang dalaga. Panaginip din ba ang lahat ng ito sana kung panaginip man ayaw ko ng magising pa hiling ng dalaga. Pinaglakbay niya ang kanyang mga mata sa kaharap ng lalaki. Sinong makakapagsabi na ang pinakagwapong lalaki sa campus nila na ngayon ay nandito at kinakantahan siya na parang nanghaharana lang at hindi niya maiwasan ang kiligin at napangiti siya ng matamis sa lalaki na siyang ikinangiti nito.

But you're so busy changing the world
Just one smile can change all of mine
We share the same soul
Oh oh oh oh oh ohhh
We Share the same soul
Oh oh oh oh oh ohhh
We Share the same soul
Oh oh oh oh oh ohhh
Oh oh oh oh oh ohhh
Umm umm umm uhhhhhhmm 


        Natapos ang kanta ni James at ibinaba niya ang gitarang hawak at may kinuha. Dahan dahan siyang lumapit sa dalaga at iniabot ang nagsisiputiang rosas na humahalimuyak ang kabanguhan. Di hinihiwalay ni James ang kanyang mga mata sa dalaga at lumuhod siya sa harap nito at kinuha ang kamay ng dalaga.
      Natapos ang kanta ni James at ibinaba niya ang gitarang hawak at may kinuha. Dahan dahan siyang lumapit sa dalaga at iniabot ang nagsisiputiang rosas na humahalimuyak ang kabanguhan. Di hinihiwalay ni James ang kanyang mga mata sa dalaga at lumuhod siya sa harap nito at kinuha ang kamay ng dalaga.

James: Baby, I know we started in a bad way and I drag you to play with me for us to pretend. But all of it is just an excuse for me to be near you. I don't know if your gonna believe on it but all the things that happened because I let it happened and i want it to happened because of you. I'm not pretending from the start, all the action and care that i shown you it came from here. (inilagay niya ang kamay ng dalaga sa ibabaw ng dibdib niya). Devon...I LOVE YOU!
      Hindi inaasahan ng dalaga ang mga salitang nanggagaling sa lalaking kaharap niya. Sa sobrang saya di niya malaman kung me naintindihan ba siya sa sinabi nito pero ang malinaw lang sa kanya na mahal din siya ng lalaki. At di mapigilan ni Devon ang mapaluha sa narinig.

Devon: Yes, from the start I'm just letting my self to pretend just like you ask me to. And I don't remember when it happened that I'm enjoying playing as your girlfriend and wishing that its for real and will last forever being with you. I got scared when you told me that your relationship with Anne is okey and you want to ended the thing that we had I felt lost and my heart stop beating because your not with me anymore. All that I want is to be with you..I LOVE YOU James. (patuloy na umaagos ang luha sa kanyang mga mata)

      Pinahid ni James ang luha ng pinakamamahal na babae gamit ang kanyang daliri. At dinampian ng halik ang mga mata nito at niyakap ng mahigpit ang dalaga. Tila taon ang binilang na hindi sila nagkita dahil sa sobrang pananabik na nararamdaman niya.

James: I miss you Baby. I love you. (at kinintilan ng munting halik sa labi ang dalaga)
Devon: I miss you too James. And i love you more. (at yumakap din ng mahigpit sa binata)

      Nang maagaw ang attention nila sa ingay gawa ng mga nag gagandahang fireworks na aakalain mo na bagong taon sa dami ng nagkikislapan sa kalangitan. Wari'y nakikisaya din ang mga ito sa kanila sa maningning na liwanag at kulay nito. Magkayakap na nakatingala ang dalawa sa langit habang pinapanood ang pagkinang ng mga ito.

James: Are you starving? Let's eat kasi lalamig na ang pagkain natin. (sinabayan ng tawa. At inilalayan ang dalaga na maka upo sa upuan nito.

      Masayang pinagsaluhan ng dalawa ang pagkain na nakahain sa lamesa. Hindi nawawala ang pagtititigan nila na wari mo ay natatakot na mawala sa paningin nila ang isa't isa. Di rin maiwasan ang magkulitan nandyan na magsubuan sila. Matapos kumain ay may narinig silang love song A VERY SPECIAL LOVE kaya niyaya ni James si Devon para sumayaw. Halos dikit na dikit ang katawan ng dalawa habang nagsasayaw. Si James ay halos nakasubsob na ang mukha sa ibabaw ng ulo ng dalaga habang si Devon ay sa dibdib ng binata kaya rinig niya ang mabilis na tibok ng puso nito.

James: Napakasaya ko ngayon dahil kapiling na kita at nandito ka sa bisig ko ngayon. I thought tuluyan kanang mawawala sa akin na alam kong hindi ko kakayanin. Thank you for coming back again and for accepting me. This time I won't let you go. (at niyakap ng mahigpit ang dalaga)
Devon: Masaya din ako James. Natakot din ako dahil akala ko si Anne talaga ang gusto mo. Maisip ko pa lang ang idea na iyon para na akong mamamatay. I'm glad you come back to me. And don't worry because even if you want to let me go i won't let it happen i will tie not only myself but also my heart for you to keep me. (wika niya na nakatingin sa magagandang mata ng binata at binigyan ng isang matamis na ngiti.)
James: So,from now on we are officially together. And I want this relationship with you last forever.

      At nagtama ang kanilang mga mata at dahan dahang naglalapit ang kanilang mukha hanggang sa magtagpo ang kanilang mga labi. Isang matamis at puno ng pagmamahal ang pinagsaluhan nilang halik. Habang sa tabi ng dalampasigan ay pawang mga ngiti sa labi ang makikita sa kanila. Kilig at saya ang nararamdaman nila para sa dalawang kaibigan. Dahil sa walas naayos na rin nila ang problema at may dalawang puso na ngayon ang nagdiriwang sa saya. At lumakad na papunta sa lagoon ang magkakaibigan para kumain na rin dahil tapos na ang task na binigay sa kanila ni James.

Chapter 33:

       Mas lalong naging maayos at masaya ang relasyon ng dalawa. Pagkatapos ng nangyari sa isla at back to each others arms na sila Devon and James but this time as a real lovers. Ang barkada nila ay lalong naging close sa isa't isa. Lahat sila masasaya sa piling ng taong mahal nila tulad nila Bret at Frietzie na ngayon ay masaya na rin sa piling ng isa't isa. Habang ang kuya niya na si Pat ay may dinadate na schoolmate nila. Si Ryan na exclusively dating sa isang tsinitang girl na si Jenny na cousin ni Ivan. At sinong mag aakala na si Ivan ay kay Anne pala.

      Lumipas ang isang taon. Everything is okey. Everybody is happy. And soon lahat sila ay magsisipagtapos na rin ng kolehiyo. At ito ang matagal ng pinakahihintay ni James because he knows that Devon really want to finish her studies. At dahil malapit na sila makagraduate maybe this is the right time to do that thing that he really wants to do for the longer time. Dahil wala si Devon kasama ng nanay niya na bumisita sa probinsiya. James gathered all his friends in their house and lay down all the plans that he have. All his friends give all their support and very much willing to cooperate with him. They discuss all the details of the plan and who will be assign on it. All of them are very excited and happy for Devon because they know that James really love her that much.

       Nakabalik na sila Devon galing sa probinsya ng tumawag sa kanya si Fretzie telling her na nagpapasama si Anne sa Tagaytay bukas dahil kasal ng pinsan nito at sinabi na kasama din nila si Jenny. Pumayag naman si Devon at sinabi na magpapahinga na muna siya para me lakas siya bukas. Bago matulog ay hinanda na niya muna ang gamit niya para bukas pagpunta nila sa Tagaytay. Inilabas niya ang dress na regalo sa kanya ni James nung 6th monthsary nila. It's a white and black simple dress. James told her that it really look nice with her at di niya mapigilan ang mapangiti ng maalala ito. At bago ipikit ang mata ay tumawag muna siya sa nobyo.

Devon: Hi Baby. I miss you. We just got home and Fretzie called me and ask me to go with them in Tagaytay tomorrow. So, we can't see each other tomorrow don't worry babawi ako sayo.
James: Hmm,its okey. Madami pa namang araw na pwede tayong magsama. Basta hwag ka mag entertain ng boys dun ha kapag may nakipagkilala sayo.
Devon: Hahaha. Ang baby ko talaga seloso. Tingnan mo ang nguso mo sa sobrang tilos umaabot na dito gusto yata makahalik sa akin.(panunukso sa nobyo habang sinabayan ng malakas na tawa)
James: Kaya nga ako ngumuso eh para makahalik sayo. Namiss kita ng sobra eh. Ingat kayo bukas matulog kana alam ko na pagod ka. I will call you tomorrow okey. Goodnight baby. I love you.
Devon: Goodnight baby. I love you too.

       Kinabukasan ay nakahanda na si Devon nakabihis na siya at nag iintay na lang ng sundo niya dahil sasakyan ni Anne ang gagamitin nila papuntang Tagaytay. Habang sa sala naman ay di maiwasan ang paghanga ng ina sa kanyang anak. Dahil dalagang dalaga na talaga ang anak niya at sobrang ganda pa lalo na kapag gantong nakaayos ito. Isang busina ng sasakyan sa labas ang narinig nila. At nagpaalam na ang dalaga sa kanyang ina.

       Sa loob ng sasakyan ay halos nag gagandahan ang mga dalaga. At halos lahat yata sila ay nakadress ng puti. Habang nasa byahe ay kwentuhan ang mga babae sa mga happening na nangyari sa kanila and their love life dahil lahat sila ay nasa happy relationship na sa ngayon.

Anne: You know what...Ivan already propose to me last night.(kinikilig na kwento nito. Kaya halos lahat sila at napatili sa sobrang saya para sa kaibigan. Mas nauna lang nagpropose si Bret at Ryan kay Ivan sa kani kanilang girlfriend. Kaya lahat sila ay napatingin kay Devon)
Devon: Whhaattt???...Bakit ganyan ang tingin niyo sken huh??? (namumula ang mukha na tanong nito)
Jenny: How about the two of you?..Did James already propose to you?..
Devon: Napabuntinghinga. Tigilan niyo nga ako noh. Hindi naman siya nagppropose sa akin eh. Saya okey as long as were happy diba? (pakunswelo niya sa sarili)
Fretzie: Don't worry best darating din ang time na magpropose din siya. (habang binigyan ng ngiti ang kaibigan)

       Dumating na sila sa Tagaytay. Ang ganda ng lugar at masarap sa mata ng mga tanawin. Isang resthouse ang pinuntahan nila. Pumasok sila sa magandang bahay halos gawa sa salamin ang palibot ng bahay kaya kahit saan mo idako ang mata mo matatanaw mo ang kagandahan ng paligid. Sa labas nito ay may malawak na garden na animo me baitang pa pababa. Mamaya ko na lang ililibot ang sarili ko wika niya sa sarili. Sinabi ni Anne na pupunta na sila sa pinaka reception kaya inayos na niya ang sarili niya at di namalayan ang taong lumapit sa kanya at nilagyan ng piring ang kanyang mga mata.

Devon: Teka ano ba?.. Ano ito bakit may ganto?..
Lalaki: Hwag kanag magtanong tumahimik kana lang at hwag ng pumalag pa. Sumunod ka lang sa akin. (wika nito na may malaking boses na akala mo lalamunin siya)
Devon: Fretzie,Anne,Jenny nasan na kayo? Anong nangyayari? Okey lang ba kayo magsalita naman kayo.(takot na wika nito).

      Inilalayan siya ng lalaki palabas ito ang nagtuturo ng direksyon na pupuntahan nila. Nakalabas na sila ng bahay alam niya iyon dahil ramdam na niya ang malamig na hangin na dumadampi sa balat niya. May baitang ng hagdanan din nilang dinaanan. Hanggang sa huminto sila sa paglalakad. At sinabi ng lalaki na dun lang siya at hwag tatanggalin ang piring niya sa mata hanggang hindi siya nakakabilang hanggang dalawampu. At nag umpisang magbilang ang dalaga kinakabahan siya dahil baka mamaya kung ano ang gawin nito sa kanya at sa mga kaibigan. Hanggang sa pagbilang niya ng dalawampu at dahan dahan niyang tinanggal ang piring sa kanyang mga mata. Walang tao sa kanyang paligid palinga linga siya hinahanap at tinatawag ang mga kaibigan napansin niya malawak na lugar na kinaroroonan niya sa bandang unahan ay may halaman na nagsisilbing pinakabakod nito at may hagdan pa paibaba ng lugar na kinaroroonan niya. Walang sumasagot sa kanya ni isa man sa tinatawag. Hangga sa may narinig siyang intro ng kanta sa may bandang unahan kaya dahan dahan siyang naglakad palapit sa kinaroronan ng tunog na iyon.

I wanna make you smile,
Whenever you're sad.
Carry you around when your arthritis is bad.
All I wanna do,
Is grow old with you. 


      I know the owner of that voice. Its James. Kaya nagmadali siya makalapit para makita niya ito. At sa kanyang pagsilip ay napanganga siya sa nakita niya sa ibaba. Ang daming nagkumpulang puting rosas sa bawat letrang nakikita niya sa ibaba. At di niya maiwasan ang maluha sa sobrang saya ng mabasa niya ang binubuong salita ng mga puting bulaklak. BABY WILL YOU MARRY ME. At hinanap ng mata niya ang lalaki pero ang nakita niya lang ay ang mga kaibigan niya na pawang mga nakangiti sa kanya habang sumasayaw sa awitin.
 
I'll get you medicine,
When your tummy aches.
Build you a fire if the furnace breaks.
Oh it could be so nice,
Growin' old with you


     At sa tapat ng kinakatayuan niya ay nakakubli ang taong hinahanap niya. Unti unti iting lumakad paunahan habang kumakanta. Hanggang nasa may tapat na ito ng mga rosas na nakapormang letra na nagbigay sa kanya ng matinding kilig sa buong buhay niya. Ngumiti sa kanya ng matamis ang binata.

I'll miss you, kiss you,
Give you my coat when you are cold.
Need you, feed you.
Even let you hold the remote control.
So let me do the dishes in our kitchen sink.
Put you to bed when you've had too much to drink.
Oh I could be the man,
Who grows old with you.


I wanna grow old with you.
      Natapos ang awitin ng binata ay nakatitig lang si Devon na di nawawala ang napakagandang ngiti sa kanyang mga labi. Para siyang nanananigip lang. Another big surprise for her. She's very lucky to have James because he never failed to make her happy and he always keep surprising her that always makes her heart stop for so much happiness. At dali dali siyang bumaba ng hagdan palapit sa nobyo sabay yakap ng mahigpit dito. Kumawala sa pagkakayakap ang binata at lumuhod sa harap ng dalaga.
      Natapos ang awitin ng binata ay nakatitig lang si Devon na di nawawala ang napakagandang ngiti sa kanyang mga labi. Para siyang nanananigip lang. Another big surprise for her. She's very lucky to have James because he never failed to make her happy and he always keep surprising her that always makes her heart stop for so much happiness. At dali dali siyang bumaba ng hagdan palapit sa nobyo sabay yakap ng mahigpit dito. Kumawala sa pagkakayakap ang binata at lumuhod sa harap ng dalaga.

James: Baby my life is not complete without you because your the only one who can complete me. I don't know what my life would be without you. I can't promise you anything in this world but my love for you. DEVON WILL YOU MARRY ME? ( madamdaming wika nito sa dalaga kasabay ng pagbukas ng maliit na kahon na naglalaman ng kumikinang na diamond ring)

      Ang lahat sa paligid nila ay nakaabang sa isasagot ng dalaga. Tila natuka ng ahas si Devon sa mga narinig na nakatingin lang kay James habang nakaluhod sa harapan niya at nag iintay ng kasagutan. Tila nainip na sa sagot ni Devon kaya ang mga kaibigan na nila ang sumagot sa tanong at sumigaw ng napakalakas na YESSS! Dahil doon ay natauhan si Devon at...

Devon: YES,YES.YESSSSSS!!!! (malakas na sagot niya sa binata habang natulo ang luha sa sobrang kaligayahan na nadarama niya ngayon.)

      Sa sobrang saya ni James sa sagot ng dalaga ay napatalon siya sabay suntok sa ere. At binuhat ang dalaga at inikot ikot sa sobrang kaligayan. Habang ang mga kaibigan nila ay masayang masaya para sa mga ito. Dahil lahat na sila ngayon sa barkada ay puro engaged na. At soon ay haharap na sa next level ng relationship pero ganun pa man ano man ang mangyari ay walang magbabago sa samahan na meron ang barkada nila.

James:I love you baby. This is one of the best day of my life because everyday of my life is always best because of you.(punong puno ng pagmamahal na wika nito)
Devon: I love too James. I'm so happy and I can't still believe its happening. Your always full of surprises that always make my heart stop because of happiness. Thank you for loving me. Thank you for coming into my life that makes me feel complete.

       Muling nagtagpo ang kanilang mga mata papunta sa sarili nilang mundo. At dahan dahang naglapat ang kanilang mga labi. Pawang nag uusap ng walang hanggang pagmamahalan sa isa't isa. Halos tumagal ng ilang minuto ang halik na iyon kaya ng magbitaw ang kanilang mga labi ay nagsigawan ang kanilang mga kaibigan na AWAT NA.

James: Inggit lang kayo. Magmoments di kayo ng sa inyo.(sabay tawa ng malakas)

        Niyakap ng mahigpit si Devon at hinalikan ulet ito sa labi ng dahan dahan sa pamamagitan ng halik ay pinadama niya kay Devon ang mga pangako na walang hanggang pagmamahal niya sa dalaga. Hanggang sa lumalim ang halik ng pinagsasaluhan ng dalawa wala ng paki alam sa mga kaibigang nakapaligid sa kanila na ngayon ay wala na rin pakialam sa paligid na kahalikan din ang kani kanilang mahal sa buhay. Sa paghiwalay ng kanilang mga lagi ang tanging nausal lang nila sa isa't isa...

Devon: I LOVE YOU...
James: FOREVER...


                                                                             ----END----
      At sa tapat ng kinakatayuan niya ay nakakubli ang taong hinahanap niya. Unti unti iting lumakad paunahan habang kumakanta. Hanggang nasa may tapat na ito ng mga rosas na nakapormang letra na nagbigay sa kanya ng matinding kilig sa buong buhay niya. Ngumiti sa kanya ng matamis ang binata.
      I know the owner of that voice. Its James. Kaya nagmadali siya makalapit para makita niya ito. At sa kanyang pagsilip ay napanganga siya sa nakita niya sa ibaba. Ang daming nagkumpulang puting rosas sa bawat letrang nakikita niya sa ibaba. At di niya maiwasan ang maluha sa sobrang saya ng mabasa niya ang binubuong salita ng mga puting bulaklak. BABY WILL YOU MARRY ME. At hinanap ng mata niya ang lalaki pero ang nakita niya lang ay ang mga kaibigan niya na pawang mga nakangiti sa kanya habang sumasayaw sa awitin.
       Hindi inaasahan ng dalaga ang mga salitang nanggagaling sa lalaking kaharap niya. Sa sobrang saya di niya malaman kung me naintindihan ba siya sa sinabi nito pero ang malinaw lang sa kanya na mahal din siya ng lalaki. At di mapigilan ni Devon ang mapaluha sa narinig.
      Hindi maiwasang pamulahan ng mukha ang dalaga. Panaginip din ba ang lahat ng ito sana kung panaginip man ayaw ko ng magising pa hiling ng dalaga. Pinaglakbay niya ang kanyang mga mata sa kaharap ng lalaki. Sinong makakapagsabi na ang pinakagwapong lalaki sa campus nila na ngayon ay nandito at kinakantahan siya na parang nanghaharana lang at hindi niya maiwasan ang kiligin at napangiti siya ng matamis sa lalaki na siyang ikinangiti nito.
      Dahan dahang humarap ang dalaga sa kinaroroonan ng may nag mamay ari ng tinig na iyon. At halos tumigil ang tibok ng puso niya ng masilayan ang mukha ng lalaking pinakamamahal niya. At nagtama ang mga mata ng dalawang nilalang. Pawang mga mata na lang nila ang nag uusap. Kitang kita ang pananabik at pangungulila sa mga mata ng lalaki.
      Nagulat si Devon ng may marinig na tinig sa likuran niya. At di siya pwedeng magkamali kung kaninong boses iyon. Dahil kahit siguro me takip ang tenga kilala niya ang may nag mamay ari ng tinig na iyon. Dahil puso niya kilalang kilala din ang tinig na iyon. Di malaman ni Devon kung lilingon siya natatakot siya na baka mamaya panaginip lang pala at nabibingi lang siya.

19 comments:

  1. aweee. kilig much. :"> grbee. nakaw na halik FTW! =)

    ReplyDelete
  2. wow!!!! kiligness ever!!!
    sana may next chapter na...

    ReplyDelete
  3. sure james!! not only tonight but i will dream of you every night!!
    chaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar!!haha!!

    mare, hindi ka pa nag uupdate ng ff mo...
    kaya next chap na!

    ReplyDelete
  4. asan na po ang next chappie nitey (^_~)

    ReplyDelete
  5. wala pa po ba next chapter to?
    sorry demanding mode..hehehehehehe
    been waiting for the continuation po kasi e... sensya na po:-)

    ReplyDelete
  6. this is super ganda talaga...
    kelan po ba next chapter nito? hehehehe

    ReplyDelete
  7. next chapter pls!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ReplyDelete
  8. i've read this a couple of times na.
    but still ganda parin..

    I'm really2x looking forward sa next chapter..
    plzzz..haha (nagmamakaawa mode)

    *_*

    ReplyDelete
  9. gusto ko cia..
    nxt chapter please..
    labbbbbbeeeeeeeetttttttttttt.......
    :)

    ReplyDelete
  10. Waaaaaaaaaaaa.... Ganda ng ending.... :D

    ReplyDelete
  11. ..woohoo!..ganda ng ending..thnx for the ff.. :)

    ReplyDelete
  12. ang ganda poh ng story super.. :D
    kilig to the bones.. :D

    ReplyDelete
  13. ang ganda ng the end lab it........

    ReplyDelete
  14. - matagal na pala tong tapos, ngayon ku lang nabasa. ang cute at kiliig ng story. good job. :D

    ReplyDelete
  15. nakakakilig talaga !! can you make another one which is better than this one ?? weew !! i enjoyed reading this .. i really finnished it . :)

    ReplyDelete